Mallorca: Die Kultur

Op vakantie in het zonnige Mallorca. Veel Duitsers. Ik vind ze tegenwoordig vaak wel aardig. Ze zijn al gekomen op Mallorca kort na de Tweede Wereldoorlog, op de vlucht voor berechting door de geallieerden. In de jaren 80 het massatourisme. De Duitse Kultur is daarom duidelijk zichtbaar.

Ik noem dit ADHD-humor.

Bij de opening van het Jan Hanlopad

Over een niet-ontmoeting

Toen ik gymnasiast  was, waren er maar twee

Limburgse dichters, die ook in de rest van Nederland

enige bekendheid hadden: Pierre Kemp in Maastricht

en Jan Hanlo in Valkenburg-Houthem

Mei 1960 werd mijn eindexamen klas op een weekend naar Valkenburg gestuurd

naar kasteel Schaloen voor twee voorlichtingsdagen

over studeren aan de Nijmeegse universiteit

We moesten de maaltijden gebruiken op Geerlingshof

Pè Hawinkels en ik, waren toen redacteuren van het roemruchte schoolblad  

Binden & Bouwen van het Bernardinuscollege.

Wij beschouwden ons zelf, toèn al, als dichters,  en besloten Jan Hanlo te bezoeken, waarvan wij wisten, dat hij woonde in het portiershuisje van Geerlingshof.

Maar helaas, hij was niet thuis

Maar… zo zouden de zen-boeddhisten het uitdrukken

( gesteld al, dat ze hun befaamde zwijgen zouden willen doorbreken…):

ook een niet-ontmoeting heeft zin

Valkenburg-Houthem en heen en terug

Kop-

lamp na koplamp lichten ze op

onder de linden

kniel dan onder de volle maan

Daartoe springt het licht op jade

motorvrienden van de zen

O, neurie/neuRIE/ NEUrie

dan

op jullie bronstige motoren

Hoor, die broze albino-

merel

dat is geen lijster

startend stilte…

dat is de leliebleke motorvriend

van Lao Tse

Han

Lo!

Een niet-haiku voor Jan Hanlo

Het is een te nuchter, te Hollands dier, de koe

het graast bij voorkeur

de hoofden leeg

van Zuid-Limburgse dichters

alsook hun lila klokkenspel…

            klOote  klOote  klOote Boe!

uitgezonderd

een  mergelstenen zen-boeddhist

Jan Hanlo! 

Het tekort van Zaltbommel

                                                                                       voor Joep Belien

Ik sta voor Troje met een wuivende helmbos op

mijn naam is Hector

Ik strijd voor een Verloren Zaak

Vervolgens in de Vroege Middel eeuwen

sneeuwwitte ridder op een sneeuwwit paard

deel ik mijn mantel

met een loser

Nu heet ik plots Sint Maarten

Toen moest ik per se naar Bommel om de brug te zien

- de stalen overgang naar de Moderne Tijd

samen met mijn jonge vriend Tom Poes

een ongelovige met aan zijn blote kont

een grote witte staart

Verzin een list, Odysseus

zojuist druipnat aan land gekomen

verzin een list

en waar is Nausicaa? 

Want zoals wij mensen zijn…

dag in, dag uit in oorlog

Is Troje dan altijd overal?

is ons leven

als het wonder van een regenboog

boven de brug naar Zaltbommel

te kort …

te kort…

Er staat, Martinus, wat er staat!

.

De Kikkerprinses

Asperges

Op haar kostbaarste kristallen schaal

droeg moeder ze zondags binnen

Asperges

broos ,watertandend voedsel

uit de keuken van de Seraphim & de Cherubim

Gewikkeld in hamrollen, soms

omrankt met peterselie

maar altijd met een kroon

van gehalveerde eieren

& met fluwelen botersaus besprenkeld

“Uw Rijk kome…”

 baden we dan vroom

 “Vooral in onze embonpoints…”

En slurpend

waanden wij ons dan op Paasmorgen

in de tuin van de Verrijzenis

tongkussend

als eens Maria Magdalena

de, o, zo bleke ribbenkast van onze verrezen Heer

Haiku voor het Arboretum

                                                Als Hillary verliest….

                                                gaat Trompenburg dan heten

                                                Trumpenburg? –Nee, toch!

Filmgedichten 13: Walt Disney

Aan Walt Disney _ over Franciscus van Assisi

Dear Walt,

Waarom verfilm je niet

het Leven van Franciscus van Assisi?

 Jij, groot animator van dè Muis en dè Eend!

Schreef Disney me prompt terug

uit de hel van Californië

Die wolf van Gubbio

die ’m zo braaf pootjes geeft

Al die aandachtige vissenkoppen boven’t water

Dat preken voor de wind, dat loflied op de zon

Dat surplus aan blijmoedigheid van die gepijde man

’t overtreft zelfs ’t opgefokte mijne!

En voorts

er is heden teveel agressie in de The Town of  Duckstad

Het is hier als in Los Angeles

 _ Riots ! Riots!_

 Het brandt hier als whisky zonder ijs

Bovendien, ik ben overleden

al jaren

dat maakt het tekenen moeilijk…

Try Salvador Dalì…

was getekend:

Sincerely yours,

Walt Disney

Bar

Een ethisch mijnenveld. Senior-vriendelijk, maar vrouw-vijandig.

Hulp aan een vriend

Vis-boot-vrouw

Eén van onze vrienden, Thom Holterman, heeft enkele tekeningen van Manuel op KNEMULBLOG gebruikt als illustratie
Kijk hier: https://libertaireorde.wordpress.com/2016/05/15/anarchisme-en-het-kruispunt-van-de-geschiedenis/

Theogram

                            Poëtogram voor Theo Coskun

                             Gooi nooit een perzik

                             naar een heethoofd

                             i.p.v. een tomaat

                            want dat lucht op!

Rotterdam, Oude Plantage

Rotgedichten 3: Grote Kerkplein

Grote Kerkplein – Erasmus kapittelt zijn universiteit

Waarom ben je zo verontwaardigd, collega

over mijn wetenschapsopvatting

omdat zij topless je colleges bezoekt

je studenten

afleidt

van hun Doodscomputers ?

Ach, draait het rad van de seizoenen niet gewoon door?

Worden de mensen in Eritrea soms niet langer afgeslacht?

Of in Syrië ? Of in Irak?

Hou toch op, prof.dr. Penisnijdige

met alsmaar Oorlog voeren

Symposia

gaan over Eros, al sinds Socrates!

Laten we liever samen een Tiet construeren

boven de Laurenskerk

een hele Grote Tiet aan het Heelal

Kunnen de Rotterdammers eindelijk  gaan Drinken!

Rotgedichten 2: G.W.Burgerplein

Piazza di G.W. Borghese - G.W. Burgerplein

In mijn slapeloze nachten hoor ik ze krijsen 

als in Gethsemanee, de doodskopapen

Diergaarde Blijdorp is hier niet ver vandaan

En G.W. Burger ?

Een vergeten Filantroop…!.

En ik ?

In alle spiegels van mijn naakt bestaan

zie ik mijn tegenstander, vrijwel zo on-

behaard als ik…

zijn dunne glimlach net een ijsschots

in de Hades

Een naakte aap. Een doodskopaap!

Zie, hij haalt de trekker over van zijn wapen

: “Grijns of ik schiet, Paljasso!”

Hij is net als ik de Dood

luguber…

O, jij, operaliefhebber, spook van op TV

zal men ooit nog eens dit (klein)burgerlijk plein  

vernoemen naar jou, armzalig katholiek

gelegen in de dark room van je graf

in het marmeren Italië

bespot als Polder –Mussolini?

“Menèèr, u demoniseert mij zo!

Bènito die was Hètero!”

Filmgedichten12 : Amsterdamned

Inderdaad. Grachten zijn schilderachtig!

Al die mega-poppenhuizen

van oudbruin bordkarton!

Maar wie zo spreekt, slentert voorbij

aan het hoorbaar

tandenknarsen

aan het nauw bedwongen handen wringen

het lila kreunen

van al die brandschoon gepoetste ruitjes

zoveel sierlijke boot-

vrouwen

onbemand onder de grijze regen…

zoveel  lippen van singles

Onbewoonbaar Verklaard

voor een kus!

Dichter

demp de stem van al dat spiegelende water

in je

vlucht - de neus

vol coke -

naar Rotterdam

Filmgedichten 11: From Russia, with Love!

Was ik maar Secretaris-Generaal van de NATO

dan stuurden de Russsen

vast wel  zo’n bloedmooie spionne

op me af

Zo eentje met gouden jukbeenderen

&  groene kattenogen

boven de kraag van haar kostbare sabelbontjas

(waaronder zij goddelijk naakt blijkt… )

En met de wodka ijskoud op het nachtkastje!

Al mijn zaad zou ze mij ontfutselen!

Maar de Geheimen van het Westen?

Nooit! 

Omdat mijn fiets daar stond...

FORTUYN, VAN GOGH, DE HAAN

Dichter Manuel Kneepkens haalt, in het kielzog van Pim Fortuyn, een vergeten politieke moord uit de mottenballen en voegt als apotheose een prachtig gedicht toe.

Voor deze bijdrage van Manuel aan Stadslog Rotterdam Klik hier

Meidagenlied

Ik was soldaat. Ik gooide granaten

in een verward niemandsland.

Dat was mijn taak, mijn grootse taak op aarde

Jij daar, die behoedzaam

een bebloede klaproos plukt

van de crinolinerokken van de berm

Lief Biedermeiermeisje Eva  Braun

met je donkerroze lippen

van voos Meissen porselein

Weet, de oorlog is

achter onze lijkbleke ruggen

om

heimelijk

allàng naar huis vertrokken

en uit het bebloed vaandel van mijn Wehrmachtsregiment

snijden onder de rook van Potsdam

oorlogsinvaliden bombazijnen broeken

En Führer Krieg?  

/Komt terug aan het Einde der Tijden…

/Komt nooit meer weerom…

Rotgedichten 1 : Heemraadsingel

Heemraadsingel – de appel(s ) van Kees Franse

Bomen

aan de Heemraadsingel

zeg haar dat ik haar liefheb

Honden plassend zomer 

tegen de bomen aan de Heemraadsingel

zeg haar dat

en jullie, duiven in de statige platanen 

alsmaar koerend

in jullie GSM-tjes.

en jullie, merels, met jullie zwarte kinderen

achterop de fiets

naar school

Zeg haar, dat hier ligt

de appel

van het Paradijs...

Zeg haar, dat ik Heemraadsingel liefheb

als  Adam

Eva

zijn

ontheemde

rib

Berend Botje

                                              

                                         Je zit in een bootje, Berend Botje

                                         Het is jouw bootje niet

                                         Het is het bootje van een smokkelaar

                                         Het voert niet naar Zuidlaren

                                         het voert naar Lesbos

                                         Het is een bootje vol lijken

                                         Het is de boot van Charon

Attack!

De vis wordt duur betaald

Sargossazee: Zeemeermin

Sargossazee : Palingsound

Waar was je, Adam?

toen de Mensenvisser aan land kwam

in Volendam  (& Marken)

Toen God nog volop schubben had

& kieuwen

En naar eeuwig leven stonk

toen elke vrijdag een Goede Vrijdag

En waar was Eva 

Groupie ,blootharig

parend op wiens vissersbootje ?

Dat van Petrus…dat van Jacobus…dat van Johannes?

Waar was je, Adam, Eerste en Laatste Mens?

Ik was aan Gene Zijde van het Niets

waar alle gitaren//snaren

//  knappen  

op de palingsound van de Sargossazee

O, Popeye the Sailorman

Tot straks

in het (verzopen) koninkrijk Atlantis!

Filmgedichten 10: Silvia Kristel

De filmminnaar spreekt:

Elke nacht dezelfde kwetsbaarheid

Elke nacht dezelfde lichtblauwe sterren-

lichtheid

van oogopslag

Elke nacht met haar was fonkelende

bijslaap

bij mijn eigen filmziel

         Het woord is vlees geworden in Bangkok

                       zij Emmanuelle

                     en

                         ik Emmanuel

in al de spiegels van mijn poëzie

herken ik slechts haar rotanstoel

en onze uiteindelijke leegte

Amorcratie

De amorcratie is gebaseerd op Amor-  liefde

zij kent drie partijen :

de Sexpartijj

de Erospartij

en de Liefdespartij

twee van hen vormen een coalitie

de derde voert krachtig oppositie

de coalitie kan dus wisselend zijn

maar altijd con amore

De Zaak Abu Jah Jah

Aan het bestuur van de  Schrijversvereniging van de Bezige Bij

Voorstel tot conflictoplossing zake de Zaak Abu Jah Jah

Op 9 Mei  a.s. staat de schrijversvereniging van de Bezige Bij

voor een  ‘onmogelijke’ opdracht

In feite worden de leden van de Vereniging geacht te debatteren inzake een boek dat nog niet eens geschreven is. Wel is over dat komende boek een contract getekend met Abu Jah Jah door de directie van de Bezige Bij.

Abu Jah Jah is een controversieel persoon, die sommigen onder ons,  de schrijvers Möhring , Durlacher en De Winter met name, wegens uitlatingen in het verleden voor een anti-semiet houden. Die hoort dus niet thuis bij de Bezige Bij.

Aan de orde is echter niet het al dan niet lid worden  van Abu Jah Jah van onze vereniging.

Want dat zou zonder meer niet kunnen. Hij voldoet immers niet aan het

aan hèt criterium voor lidmaatschap:  er moeten van minstens twee publicaties bij de Bezige Bij zijn gedaan.

Het gaat dus over het komende boek en de vermoedelijke inhoud daarvan.

De schrijvers Van Reybrouck en Hertmans stellen dat het om ‘jeugdzonden’

gaat. Dat Abu veel genuanceerder is geworden, en dat hij een belangrijke

en antiradicaliserende rol speelt bij het integreren van jonge Moslims in de Belgische samenleving.

Mijn voorstel is laat Abu Jah Jah dat boek schrijven. Het is niet de eerste keer, dat de Bezige Bij een controversieel boek uitgeeft en bovendien het contract is al getekend

Pacta sunt servanda.

Maar …laat de tegenstanders inzage krijgen in het  manuscript, als het er eenmaal  is, en… geef ze tijdig de gelegenheid om een Weerwoord te schrijven. Een Antwoordboek. Dat kan dan met of kort na Abu’s boek uitgegeven.

Aldus wordt de vrijheid van meningsuiting  geëerd en het maatschappelijk debat bevorderd.

Een en ander zal niet onopgemerkt blijven.

Filmgedichten 9 : Monroe's Lounge

Monroe’s Lounge _ Augustus, 1962

                              

                                 ”Ah Life, they’ve cheated you!”

                                          

                                                          Marilyn Monroe

                                      

Stills  in sober zwart-wit

laten nog iets van haar befaamde pose zien

als Kennedy's Birthday-present

Maar zij zingt dan eigenlijk al over de Dood

Plaatsvervangend

voor al die andere Grote Liefdesparen

in de Geschiedenis 

Orpheus & Euridice

Abelard & Heloïse

Mrs Simpson & de Prins van Wales…

(O, non-stop-Nachtvoorstelling

  in Plato's

  Cinema..)

En toen dan monteerde ik

mijn eigen doodsschreeuw

op haar

een naakt

onder een dun, wit laken

in een lijkenhuis

in L A

Some Like It Hot!

                        

Filmgedichten 8 : Marilyn Monroe

Ik lag in bed & zag mijn liefste dood in de sneeuw

Van de film van ons leven was niets terecht gekomen

Ik zag de drank & poëzie van onze vroegere jaren  

Enkel onze schaduwen leken nog op die van toen …

en ik dacht aan al die talloos velen voor ons

die in de plooien van de Tijd verdwenen waren

in die slordig geplooide naaktjapon van de Tijd

en toen dan filmde ik mijn eigen doodsschreeuw

op haar

“ zij met de vuurrode ritssluiting als mond…”

Onze Lieve Vrouwe van Los Angeles!