vrijdag 16 juni 2017

De rot uit Rotterdam - een programmatisch gedicht


                                  ‘De lyriek is de moeder van de politiek’

                                                                            Lucebert

Ik trachtte de rot uit Rotterdam te halen

Ik zag daartoe politiek als ‘poëzie met andere middelen’
ik stichtte de Partij van de Aardbei
- ook wel de Lyrische partij geheten
want ik ben zowel rood als groen
een poète de gauche en niet de droite

En dus moést ik mij  wel verzetten tegen valse poëten
Het fortuin was daarbij niet aan mijn zij

Ik verzon de openbare fiets
de Gele Flamingo naar kleur en vorm geheten
Ik bevorderde  (vergeefs) het vliegverkeer per Zeppelin

Ik verzon de Brandgrens,  die men hier abusievelijk de vuurgrens noemt
alsook het Bommelding, het tovermonument op het Toonderplein

en het kinetisch beeld ‘de Koningin van Lombardijen’
(voor de wijk Lombardijen) dat nooit  is uitgevoerd

en ‘het Monster van Loch Nesselande
(voor de wijk Nesselande) al evenmin

Wel kwamen er haiku’s in de Karel Doormanstraat
maar een werkelijke ‘Straat van Vrede werd het niet

en ook de  kolossale Tiet boven het Grote Kerkplein
(opdat de Rotterdammers eindelijk  in vrede
zouden kunnen drinken…) kwam er niet

Ik trachtte de rot uit Rotterdam te halen
Voor mij moest het Erasmus-city zijn

Misschien ooit


Geen opmerkingen: