Het zwarte water
Ik herinner mij het Leiden van de jonge Werther.
Duiven koerend op de Morspoort in de ochtend
En het Zwarte Water
De Nachtbioscoop op de Hoogewoerd
( in de steeg achter de Nooduitgang
vluchtte in neon de schim van Piet Paaltjens ...)
En vriendschappen voor altijd. ..
Vriend oud-Landsadvocaat
mr Stan Laurel.
heeft nu zwaar longemfyseem
en vriend oud-vice voorzitter van de Raad van State
mompelt almaar uitspraken over Voltooid Leven
in mijn mobiele telefoon:
“ Die Bob Dylan, die zong toch… Forever Young!?
Belazerd zijn we in de Jaren Zestig
Door een Nobelprijswinnaar!”
En in de Witte Rozenstraat huisde Cassandra
die mij kwatrijnen voorlas (van Catullus)
over Toscaanse krekels. schrille, snerpende
singer-songwriters, in het Najaar- hoe zij sterven…
bij wijze van voorspel…
Naakt
bleek zij nog zwaarmoediger dan ik!
Plus twee (mislukte) liefdes op de Korevaarstraat
en een op de Hooigracht
én het Zwarte Water
Geen opmerkingen:
Een reactie posten