van de Schildpad en de Haas
Hoe hij voorthobbelt op schoenlepels, tinnen
die hij almaar / moeizaam / achter de linker-
achterpoot van de tijd wrikt
een verhoornde poef, een oudemannengong
(Bij z'n collega in de Blindentuin in de Hoflaan
hebben ze z'n naam in z' n schild geponst...
'E .wigh..d' staat daar gehakkeld in braille...
of staat er 'O.d. rdom'?)
Hem echter, de kolossus uit Blijdorp
houden ze anoniem, nog steeds...
Toch (her)ken ik je, Schildpad
Jij bent 't toch die sneller dan de Haas op de maan?
Ja, zelfs Apollo haalt je nooit in !
Hoor, hoe hoog boven je schild, je schedel-
dak in coma
Zeno z' n afzichtelijke pijlen afschiet
boven de marathonlopers op de Maasboulevard
Maar jij, monster van onverstoorbaarheid
overwinterend in het Arboretum
naast een verschrompeld slablaadje...
Invalide, zo doof als een soepblik van Campbell's
jij droomt jezelf
En…wint!
Maar… van wie??? l
Mijn naam is Haas!
Ik ren enkel als een schaduw voor je uit!
Ik weet nooit niks van Niemand!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten