Toen duwden wij overbelichte kinderwagens
_ rozen
openden hun roze vuistjes
parmantig_
richting Zomer
Toen ook waren wij plots fotograaf
Meester
van de bête, hulpeloze glimlach
Nu is het later
Ik zoek de schimmen
van mijn kinderen op
Waar zitten jullie?
in de schaduw
van welke boot
gestrand aan welke zee?
Een gezins-
hoofd
met de ogen ziende
blind
Naast hem de Vrouw van zijn Lot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten