dinsdag 24 oktober 2023

De Grote Stilte, een Bioscoopgedicht

 




Ik ben een selfmade theoloog

en ik stel u enige vragen, God


waarom kwam Jezus in de wereld als uw Zoon

en niet als Dochter van Maria?


Waarom enkel brood & wijn

op het Laatste Avondmaal?


Waarom niet champagne & kaviaar

en oesters uit Bretagne?


En waarom omringd, almaar

door 12 zwaar geschapen

zwaar bebaarde vissersmannen

vol vrome klanken Volendammer Palingsound?


en niet door 12 zeventienjarigen

Hoogblonde

fotomodellen, de  Apostelinnen


Waarom?


Ik ben een zwart-wit personage

in de Bergmann-film

Tystnaden

in een verlaten Nachtbioscoop

in Lund

en ik stel u enige vragen, God


Maar u imiteert de filmkomiek Buster Keaton


U zwijgt als het Heelal!






Casablanca (1942)



Soms, onverwacht, zie ik mijn dubbelganger

Hij grijnst. Hij steekt zijn sigaret aan

op mijn lippen


Hij houdt tussen mijn nicotine-

vingers

zijn whiskyglas


Achter zijn (opgevulde) filmster-schouders

in zwart-wit

trilt licht

zonder toekomst, zonder hoop…


vergeefse liefde tot Ilse Lund (Ingrid Bergman)

als op een ijsschots in de Hades


Jij haalt zijn schouders op


Jij haalt zijn witte smoking-

schouders op!


Jij staat immers al jaren

aan zijn kant van de spiegel


want Casablanca, dat is overal!





Geen opmerkingen: