Mijn
grootvaders tuin was een Engelse tuin
Er
druppelden muurfonteinen, zwaar bemost
De
struiken: goudgele iconen
Bij
de ingang hingen de Elgin marbles ( een
replica)
Daaronder
sonoor een koor van kabouters (gnomes):
“Pickwickpapers hier ! Pickwickpapers hier! ”
En
langs de krooslijn van de vijvers
kwaakten
luidkeels kikkers ( Frogs ):
“
Winston Churchill! Winston Churchill!
Bulldogkop!
Bulldogkop!”
En
eekhoorns (Unicorns? ) in de
beukenbomen
eisten
er, onophoudelijk:
“
Gratis Grieks voor Oscar Wilde in Soho!
èn
dito spraakles voor de Slang
in
Paradise regained! ”
Maar
’s nachts kalkten er op de schutting
Tommies uit de Eerste en de Tweede Wereldoorlog:
“It’s
a long, long way to Tipperary…! “
En
aan ’t eind van de tuin( The End):
verhaspelden
hedendaagse Engelsen
(moedwillig?
) T.S. Eliot:
“Not
with a whimper, but with a BANG!
THE BREXIT!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten