Verdomd schilderachtig die Grachtengordel!
Al die poppenhuizen van oud-bruin bordkarton!
Maar wie zo spreekt, slentert voorbij
aan al dat hoorbaar kreunen & steunen in de wind
van al die ruitjes, zeegroen
Zoveel sierlijke vrouwen in woonboten
onbemand
onder de matzilveren regen!
Zoveel naakten Onbewoonbaar Verklaard!
Dichter, demp die Grachtengordel-
melancholie
in je
Vlucht, je neus vol coke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten