Over een niet-ontmoeting
Toen ik gymnasiast was, waren er maar twee
Limburgse dichters, die ook in de rest van Nederland
enige bekendheid hadden: Pierre Kemp in Maastricht
en Jan Hanlo in Valkenburg-Houthem
Mei 1960 werd mijn eindexamen klas op een weekend naar
Valkenburg gestuurd
naar kasteel Schaloen voor twee voorlichtingsdagen
over studeren aan de Nijmeegse universiteit
We moesten de maaltijden gebruiken op Geerlingshof
Pè Hawinkels en ik, waren toen redacteuren van het
roemruchte schoolblad
Binden & Bouwen van het Bernardinuscollege.
Wij beschouwden ons zelf, toèn al, als dichters, en besloten Jan Hanlo te bezoeken, waarvan wij
wisten, dat hij woonde in het
portiershuisje van Geerlingshof.
Maar helaas, hij was niet thuis
Maar… zo zouden de zen-boeddhisten het uitdrukken
( gesteld al, dat ze hun befaamde zwijgen zouden willen doorbreken…):
ook een niet-ontmoeting
heeft zin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten