Ik lag in bed
& zag mijn liefste dood in de sneeuw
Van de film van
ons leven was niets terecht gekomen
Ik zag de drank
& poëzie van onze vroegere jaren
Enkel onze
schaduwen leken nog op die van toen …
en ik dacht aan
al die talloos velen voor ons
die in de plooien
van de Tijd verdwenen waren
in die slordig
geplooide naaktjapon van de Tijd
en toen dan
filmde ik mijn eigen doodsschreeuw
op haar
“ zij met de vuurrode ritssluiting als
mond…”
Onze Lieve Vrouwe
van Los Angeles!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten