Het Spel van het Woord
God scrabbelt niet…
vrij naar A. Einstein
Een Gedicht vroeg om een dichter
Zinnen, schoorvoetend van pijn
Zalen vol woorden, vuil
& vooral stokoud
Het stonk er, oorverdovend
naar braaksel, ether & lysol
Ik kom, schreef ik
om te beginnen
Versleten metaforen
schrobde ik de lendenen
Blinde homoniemen
verschoonde ik het ondergoed
Patiënte Schoonheid had haar gezicht verbrand
Vooral hààr wilde ik tot plastische chirurg zijn!
Tenslotte had ik ze allemaal, al mijn woorden
op een rij
Een voor een zoenden ik ze op hun kruinen
Vaarwel
Helaas. Nauwelijks het Gesticht uit,
hoorde ik ze GILLEN
Dokter Dichter! Dokter Dichter!
Is het (drieletter) Woord, dat ontbreekt
G O D?
Kon ik opnieuw ******* beginnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten