Een Oude Liefde schrijft mij brieven
uit Oostende
zij doet dat op gebrocheerd Japans Papier
alsof email niet bestaat
Ik antwoord niet. Want het is Herfst op
mijn laptop
Die schrijft daar een Elegie voor een Jonge Dichter
op het (verlaten) terras van Huis ter DuinO
in Noordwijk aan Zee
'dat dichters Dappere Dodo’s zijn
en dat Niemand leeft voor Niets…'
Ik tik mijn Hoofdletters als een ware Mof!
Nu schrijft zij mij vanuit Berlijn
‘ik heb de Jonge Rilke in mijn
schoot geborgen
want ik ben eeuwig jong.”
Ooit, in de Jaren Zestig, aan de Noordzeekust
toen in de duinen de laatste bunkers lagen
(Enige) getuige: haar uitgelaten hond
Pluto, de mensenvriend van Mickey Mouse
kwispelmaat Hades
Nu is zij in memoriam
Nausikäa
de Prinses van de Faiaken
en mij wacht Cerberus de Hellehond
(of is het Adolfs Blondie?)
(of is het Adolfs Blondie?)
aan de oevers van de Styx
blaffend; Werda?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten