Puntegaal
Nachtegaal
Louis van Gaal
Gisteren ( 3 Juli 2022 M.K.) werd mij door Jan de Bas het eerste exemplaar van zijn boek over Louis van Gaal “Ben ik zo slim of jij zo dom?” uitgereikt.
Het gebeurde in de fameuze boekhandel van de Dames Amesz in de Voorschoterlaan . Ik woon drie huizen verder en mag mij dus hun buurman noemen.
En die nabije beschikbaarheid blijkt dè reden dat collega-dichter Jan de Bas het oog voor deze eer op mij heeft laten vallen.
Want om 'mijn roemrucht voetbalverleden' kan het niet geweest zijn. Want dat is er niet.
Wel was ik ooit zowaar lid van een heus voetbalelftal. Maar dat is een dikke vijftig jaar geleden. Ik was zat toen op een kleine gymnasiumklas, die als net als de veel grotere klassen van de HBS, gevestigd in hetzelfde schoolgebouw, een elftal had te leveren aan de schoolvoetbalcompetitie. En wij waren maar met z 'n dertienen... Dus het was vaak voor mij Gij zult voetballen. Mij werd de de linker buitenplaats toe gewezen. Dat was toentertijd echt de kneuzenplaats. Johan Cruyff was toen nog in geen velden of wegen te bekennen.
Op een gegeven moment was ik vlakbij het doel van de tegenstander. De keeper was uitgeschakeld, hij lag onmachtig op de grond. Ik kreeg de bal toegespeeld Ik hoefde hem er maar het lege doel in te tikken. Ik stapte.. .over de bal. Niks goal. Ik werd met hoon en verwijt overladen. Sindsdien mocht ik niet meer mee doen. Echt rouwig was ik daar overigens niet om.
Maar nu, vele jaren later, beoefenaar van haiku en daardoor
vertrouwd geraakt met het fenomeen zen, durf ik zelfs zo stoutmoedig te zijn om het
volgende te beweren
Ik heb daar onbewust iets groots verricht daar op dat schoolvoetbalveld, ver in de jaren Vijftig
Ik heb, geheel per (on)geluk, het zen -voetbal in Nederland geïntroduceerd...
Haiku van het zen-voetbal
Hoe de bal rolde
onze doelloze voeten
voorbij het doel
Jammer, dat mijn toenmalige 'vondst' de KNVB-burelen nooit bereikt heeft. Dan
zou het heden op zondagmiddagen na wedstrijden van het soort Ajax-Feijenoord heel anders toegaan.
Immers niks geen hooligans, uitsluitend verlichte zen-boeddhisten. Vredesvoetbal.
De ME volmaakt overbodig!
Collega-dichter Jan de Bas heeft mij gevraagd om op lancering van zijn boek te reageren met een gedicht
Dat is het volgende geworden
Puntegaal
Nachtegaal
Louis van Gaal
Misschien vind u het wat teleurstellend, zo'n piepklein gedicht, maar toch... alles zit er mijns inziens in.
Het gedicht is namelijk gebouwd volgens een filosofisch schema, namelijk dat van Hegel
En het gaat hier tenslotte vanmiddag, althans volgens Jan de Bas, over een filosoof... een voetbalfilosoof
En dat Hegeliaanse schema luidt : these antithese synthese
These: Puntegaal
Ooit was de Rotterdams belastinginning in het gebouw 'de Puntegaal' gevestigd. In de Puntegaalstraat
( bijgenaamd door de Rotterdammers als de Pluk me kaal-straat )
Puntegaal staat dus voor: streng
Een coach moet streng zijn, waar nodig. En dát is Louis van Gaal
Antithese: Nachtegaal
De Nachtegaal is de zangvogel bij uitstek
Het diertje uit onbeschroomd zijn emoties.
En het onbeschroomd uiten van emoties, vooral op persconferenties, dat is zowat Louis van Gaals handelsmerk.
Synthese: Louis van Gaal
Louis is voetbaltrainer: een beroep, waarin je elf personen tot werkelijk prachtig voetbal (Nachtegaal!) moet brengen op grond van
jouw concept (Puntegaal! ) van de te spelen wedstrijd.
Kortom, Louis van Gaal is de synthese van Nachtegaal en Puntegaal!
Met Louis van Gaal als filosoof te zien heeft Jan de Bas een verrassende zet gedaan, maar zeker geen onjuiste, want voetbal doe je behalve met je benen, inderdaad ook met je hoofd … en dat slaat niet alleen op de kopbal, maar op je hele spel.
Ook Cruyff was daar goed in.
Die zou je ook heel terecht een (voetbal)filosoof kunnen noemen. Die heeft immers net als Lous van Gaal ook de meeste wonderlijke uitspraken gedaan.
Eigenlijk staan zowel Cruyff als van Gaal filosofisch nog het dichtst bij Nietzsche.
Omdat zij zich net als Nietzsche bij voorkeur plegen te uiten in aforismen, in een of twee diepzinnige, althans diepzinnig lijkende zinnen.
Louis: Ben ik nou zo slim of jij zo dom?
Jan heeft mij zojuist aangekondigd als 'de bekendste Kralinger'.
Dat is natuurlijk onzin. Dat is burgemeester Aboutaleb, woonachtig op de Hoflaan.
Maar een Kralinger ben ik zeker. Al vijftig jaar.
En de voetbaltrots van Kralingen is Excelsior
Gewoon een voetbalclub zoals het hoort. Geen gedoe met hooligans.
Voetbal als Mensensport.
Ik wil dus eindigen met een loflied op Excelsior.
Excelsior
Het is niet de trainer, maar de regenjas
diens kraag is het
die de spelers nauwlettend gade slaat
zijn revers zijn het die Mannnuhh
aanvallluh
brulluh!
Vraag mij daarom niet het verschil
tussen de voetbaltrainer van Excelsior
&
de exhibitionist in het Kralingse Bos
vraag het Excelsiors
gelukkige
ballen!
(uit: Gelukkige dagen in Kralingen, work in progress)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten