Ik stak het Oostplein over
om het bewegend Tinnen Soldaatje
- pur sang constructivisme
in de etalage van het warenhuis Kozynski
Het exemplaar bleek niet te koop
Terug naar Grand Hotel Polanski
wachtte mij daar een jonge vrouw uit Lodz
mijn vertaalster, lid van de Poolse auteursbond
Monica Lesczynska
(een pseudoniem?)
Bepaald geen KZ-profiel, La Monica
Integendeel!
Vuurrood mollig – een Freudiaanse droom
Wij zijn vandaag de dag een democratie in Polen
net als bij u in Holland!
En wij maar paren... paren...paren...
ofschoon ik eigenlijk monogaam
maar ja, ver van huis!
Dus... niks de wereld is
een misantrope
globe
van Pool to Pool
maar
daar was laatst een meisje Lodz
Stanislawa Kuszynska
(Haar ware naam??)
Ik stak het Oostplein over
en ik was terug in Rotterdam
alsof ik nooit was weggeweest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten