Betegelwijsheid (2)

Zo dan.

En anders hier wel: KLIK HIER

Betegelwijsheid

Dit stond er in de Volkskrant van zaterdag 24 maart 2018:

Mul, alert als altijd, stuurde de volgende reactie, maandag 26 maart:

Of kijk hier: KLIK HIER

Het Zwarte Water

Wat herinner ik mij van het Leiden van de jonge W.?

Duiven koerend op de Morspoort in de ochtend

De Koeliekerk in de Haarlemmerstraat

Hic est Domus Dei et Porta Coeli!

En het Zwarte Water

De Nachtbioscoop op de Hoogewoerd

In de steeg achter de neon Nooduitgang  

(on)zichtbaar de schim van Piet Paaltjens...

En eeuwige vriendschappen. En Drankhandel Boom..

Vriend J.lijdt nu aan Parkinson en vriend F.( zwaar longemfyseem)

mompelt almaar teksten over Voltooid Leven

in mijn mobiele telefoon:

“ Zeg, die Bob Dylan zong ons toch toe… Forever Young?!”

Belogen is onze generatie… door een Nobelprijswinnaar, nota bene!”

En in die zgn. Summer of Love

een (illegaal) Midzomernachtfeest in Hortus aan het Rapenburg

En een zelfmoord in de Kloksteeg - met een gasslang

En in de Witte Rozenstraat huisde Cassandra

de classica, mij toegenegen

die mij (zelf vertaalde) kwatrijnen voorlas (van Catullus?)

over Toscaanse krekels in het Najaar- hoe zij dood gaan…

bij wijze van voorspel…

Naakt

bleek zij nog veel zwaarmoediger dan ik!

Plus twee (mislukte) liefdes op de Korevaarstraat

en een op de Hooigracht

én het Zwarte Water

Cantharellen

Onder de jagershoed van het bos

Cantharellen, vrolijke

eetbare naaktheid

Hinde Mathilde

kok Dood

ontbladert je

Roodkapje Avondrood

bijt je

speels in de nek

Terug onder de kwarteldove daken

van Hotel Herfst

Forellen maanlicht

Paringen, vlammend

als fazanten

Lust / vergetelheid / wild zwijnsvlees

Sol justitiae

                                                                       ' sol justitiae illustra nos'

                                                            het klaagschrift anna maria schuurman

Heartbreak Hotel

Aan een Noordzee loodgrijs als een spoorlijn

woeien plots Jazz-klanken aan

uit Grand Hotel 'Huis ter Duin' 

Vergane Glorie :

Le Quintet de Hot Club De France!

Wist jij vèèl

dat Django Reinhardt, hun lead-gitarist

liefst twee vingers miste... 

Jij fietste

toen de duinen van de Jaren Vijftig in

naar bunkers, zo verstoken van Duitsers

voorheen Moffen

Als jouw leven van Halbsta­rke

in Suez...  in Hongarije... in Congo …

van enige zin ...

NAVO-lid, vertel dan heden je nageslacht

hoe ’t schrijnde, damals , daar in 't duinzand

dat wonderlijk teveel

aan speelse

vingers 

Jazzgenot

Domus felicitas - Bejaarde poezenhuis

Het kamertje vlak onder het heet zinken dak

reserveer ik voor Madame Moortje

opdat zij ontwaakt, zoals zij het liefst ontwaakt

dicht bij de paarlemoeren schubben van de ochtend

Daaronder ligt dan in het indigoblauwe boudoir

Mademoiselle Lappenleurtje

te zilver-

spinnen in de dwaasheid van haar website

en beneden, in de tuinsalon

verwacht ik dan de Cyperse, de roodkoperen

de surfster

Zij Die Komt Uit  Zee …

( Ruik dan toch haar drieste geur

  van verse

  Heiland…)

om mijn kater weg te strelen

                O, virtual reality

                van

                Huize Angora…

met de muis

- de grijze, blinde
kalende

Herinnering

Poolhondsdagen

Hij draafde met ons mee

tussen de rivier en het  kasteeltje aan de Geul

de tong uit de bek

een poolhond in de zomer

een husky voor vakantie & geluk

trouw compagnon bij al onze wandelingen

Boerderijen meed hij met een grote boog

daar blaften woeste collega’s

tuk op territoriumdrift

maar na zo’n grote, slinkse  bocht

kwam hij altijd weer bij ons terug

en danste om de benen van de kinderen

die van ’m hielden, zoveel

als een mensenkind

maar van een wolfskind houden kan

maar de zomervakantie voorbij

moesten we naar huis terug

We lieten hem achter met zijn ijsheet geblaf

de poolhond van ons geluk

bij zijn boerenbazin

Op de kamer van mijn jongste dochter

hangt zijn foto

naast die van haar kanarie

(achter in onze tuin begraven

allang…)   

‘                       Jodoco  

                   

                  Meester-Flierefluiter

                          R.I.P

                            

Teveel Litouwers

                                       muziek & zang:  Leen Huizer


’s Ochtends croonen zij vanaf de havenkranen

de Litouwers

’s middags vanaf de Euromast

’s avonds massazang op de Coolsingel

als op de Proms in Engeland

You never walk alone!

in het Litouws uiteraard!

Litouwers! Ze trekken met hun foute vlaggen
over de Oostzeedijk

Ze dansen in Crooswijk op King Kongs graf!

Zondags poedelen ze plots bloot in de Kuip 

en roepen daar dan, almaar: “ Hamas , Hamas

Feijenoord I aan het gas!"

of:

'Rot toch op, Rotterdammers
uit je eigen stad!'' 

Het is een zootje hooligans
die Litouwers!

Te veel Litouwers

dat is het probleem van Rotterdam!

Lia

God is de moeder van het Heelal

dat schrijft mij een dichter

uit Rotterdam

gedoemd als de Titanic

God is de moeder van het Heelal

en bovendien mompelt

die wietprofeet

                  Ugghe! Ugghe!

dat God lijkt

op zijn geliefde uit de Jaren Zestig

het zomers giechelmeisje

Lia

met almaar korter

rode rokjes
aan

in Nijmegen aan de Waal

(Is hier sprake van Wahlverwandschaft ? )

als twee druppels

orgasme

Verkouden gedichtje

Winter. God niest op mij

dat is de zin van verkoudheid

Blijdorp, Amazonehal

Waarom weerspiegelt alhier mijn oog  

mijn oor

als honingblond organza

de avondjurk van de Orinoco

uw zusterrivier, Amazone ?

En waarom is de naaktheid van uw modieuze schouders

-   op uw rechterwang

een traan, als uit een glazen oog …-

omhuld met entartete hermelijn?

Opdat nu eindelijk eens op TV verschijnt

schitterend schuw als op Thabor

             de Beeldloze van de Sinaï

verlichtend met de zweepslag van zijn bliksems

heel de duisternis

van de Reichskristallnacht …

alsook het aquarium van de Piranha’s

           Nazi-ballingsoord

             Zuid Amerika

Hoor, uit een open vliegtuig-

luik

klinkt luid Bandeneonmuziek…

U, fotoblond als Evita
u bent des Konings bruid  & Koningin Van Holland

Overlijden

Overlijden

Het is een groot feest

Overlijden

Zij in hun doodskisten

genieten het meest

Haan

Fier rood van lel & kam, een Grand Seigneur

trots drager van 't Gulden Vlies

schrijdt hij in vol ornaat

temidden van de pik-

orde _ brokaat & boerenbont_

van zijn concubines

Kijk, nu slaat hij majestueus zijn vleugels uit

recht zijn hals van Fabeldier...

Nu gaat de wekker van de dageraad

onverbiddelijk af 

in zijn krop

Roept hij

de revolutie uit, de rode revolutie

kraaiend: ”Che Guevara! Che GueVARA!”?

Welnee, hij verraadt nu driemaal Petrus...

(En op de mesthoop de Man Job…)

Bespringt dan zonder boe of bah

z’n  dichtstbijzijnde petite poule

 Na afloop pikt Hij fluks een graantje mee 

en doet alsof z’n snavel bloedt

En zij, zijn kakelverse Pompadour?

Zie, ze heeft Hem zojuist haar Ei Gelegd...

Prompt noemt ze zich, dat zotte Hoen:

               

            Marquise D’Oeuf á Cocquelin

                                   nèe

         Mademoiselle de Lutte du Prolètariat…

                                Alsof

                               

                                Arbeid

                               

                                      Adelt!

Oester

Zie, dwars door mijn spiegelbeeld

ben ik gestapt, Weduwe van de Schelde

om u te begroeten

die trots naakt gaat over de Keizerslei

op paarlemoeren prothesen

uw rechterhand op mijn linkerdij

zilver

als de ochtendster getatoeëerd

op uw schouderblad

Oester, doods-

baarmoeder uit Ierseke

U-boot uit Zeeland

O, hoe u ons opslurpt

met liters, liters Champagne

uit een verdronken

balschoen

aan boord van de Titanic!!

Verzuchting van een Nietsnut

Veel bewegen kan ik niet meer

Ik dräufganger uit het Avondroodland

als ik ook maar even mijn hoofd optil

raak ik al aan het dak van de oceanen

En de snoeren van de sterrenstelsels

van de toekomst

die als een schitterende strop  

mij rond de nek zijn gedrapeerd

zo hangen mij de strot uit

allang

Ach, ik ben niets dan een luxe nietsnut

aan boord van de Titanic

in April 1912 , that cruel month…

Want wat doet mijn mening ertoe?

Niets dan de mening van een voorgoed verzopene

        
 Vrouwen & kinderen eerst! Waarom ik niet? 

met in de haaienbek 
van zijn verzwolgen miljonairsmond
champagne & vergane kaviaar 

Charleston dansend 
met de oesters uit Zeeland

kwal
met de poenige kwallen 

O, Champs Elysees!

het Woord

En het woord?

Het ligt hulpeloos in de kofferbak

van een zware crimineel

Het wordt vervoerd naar Golgotha

Sindsdien is er nooit meer van gehoord

Stadsinitiatief Rotterdam

Stem Stadsinitiatief Rotterdam

 

De National Rifle Association

De NRA als target 

Winter

Nu nadert de stilte van winterlicht schilder& dichter

Samen gaan zij behoedzaam op pad

Voor hun blauwrode, alcoholische neuzen uit
trippelen (beijzelde)
vogelvoeten

(Waar denken ze aan, deze stille Innemenden?

Aan de eeuwigheid van het niets?)

twee milde vogelverschrikkers bepoederd
met sneeuwkou uit Rusland

 (niks coke!)                                                                   

                                                                                tak !

                                                                    dennen

                                                               een                                                       

                                                      naar

                                         omhoog
Plots klapwiekt de schilder

plots krast de dichter er op tussen kraaien!

Manhattan aan de Maas

Ik sta op mijn hoofd, Manhattan

Ik sta op mijn hoofd

een coyote aarzelt boven mijn scalp

O, de jagers

van het westelijke halfrond!

Wit is hun paddenstoel!

Zie, ik ben het geluid dat achter Amerika staat

Stars and Stripes for ever!

Stilte bezingt mijn hoofdtooi

Stilte splijt mijn schedel

Ik sta op mijn hoofd, Manhattan

Ik sta op mijn hoofd

als een vliegtuig , dat omhoog stort

op Twin Towers

                     

de niet-architekt

De niet-architect

     

Buiten grijnsde de Staatsmijn Wilhelmina   

Binnen, in mijn ouderlijk huis aan de Casinolaan

bouwde ik met mijn MOBACO-doos   

Ik nam het vuur achter het micaglas van de kolenhaard

tot kleur van mijn pannendaken

ongeveer zoals die in tuindorp Vreewijk, Rotterdam

Ik nam het groen van de linden bij de Mijnpoort

om voortuintjes te vervaardigen

ongeveer zoals die in tuindorp Heijplaat, Rotterdam

Hele luchtige wijken zou ik bouwen

later, als ik groot was

èèn kolossaal groene stad…

Buiten grijnsde de Staatsmijn  (allang gesloten)

waarom ga je niet wonen in Rotterdam

bijna net zo stikvol fijnstof als voorheen de Mijnstreek

             Erasmus, i cannot breathe!

En dat heb ik dus gedaan