donderdag 26 juli 2018

Robots en Armoede

Mul houdt de openingslezing voor de Zomeruniversiteit Rotterdam.

Iedereen welkom!

1 aug 2018 20.00 uur. Huis der Zotheid. Met lichtbeelden en filmclips! Leuk!








Mul zou Mul niet zijn als hij het nu niet ging hebben over geestelijke armoede.

Meer info KLIKHIER

woensdag 25 juli 2018

Hoogzomer





Op de patio bloeit  nu de Bougainville
en op de tennisbanen
is de hitte aan slag

Het is alsof iemand de fik heeft gezet
in de rosse baard
van Van Gogh, zo heet is het!

en, zie, de meloenen van Marilyn Monroe
op Malibu
zijn plots zo heet…ze rollen sissend haar bikini uit…

Jij die haar naaktheid wil  bezitten
Some like it hot
op de muziek van ‘Hotel California’

jou wacht een ijskoude douche

want Marilyns lievelingsmuziek is....Schuberts Winterlieder

Die plaat heeft zij grijs gedraaid- zo gruwzaam grijs
als de schim
die zij heden is 

En …andere muziek is er niet in de Hades.

Zelfs geen reclamejingle voor Coca Cola!

Niets!












maandag 23 juli 2018

Den Haag - Vruchtenbuurt





Heeft hier dan niemand in de Pruimenstraat
peyotl  
in de tuin ( Lephophora Wiliamsii)?

of Doornappel ( Datura stramonium )

of Duivelskruid  (Datura obnoxia )   

Heeft men hier dan enkel uitzicht
op Hiroshima
dank zij de paddenstoel Psolocybe mexicana

waarna men braken moet
op het Pomonaplein

omdat de Pruimenstraat niet bestaat.

o, halucinogeen Den Haag

met je vruchteloze Dodo-
democratie

van rechtse suicidalen?

Bij de Klaagmuur





Eeuwen grijnzen op mij neer
de dood heeft gele tanden
Hier aan de Klaagmuur

En er is, helaas, geen strand
tussen Jeruzalem & Jericho
vol barmhartige Samaritanen

en de zee is voor de haaien

 voor de Palestijnen
 het Beloofde Land

zondag 22 juli 2018

Ars Poetica




Het vervaardigen van een minuscule
elektrische stoel voor de Poëzie

Het monteren van snoeren
aan de lila hals van de Poezie

Het platina verven van plastic bloemen
voor rond haar nietige urn

zaterdag 21 juli 2018

De Caracolen





In Valkenburg-Houthem dronk mijn vader witbier onder de kastanjes, mijn
moeder stilte. Maar wij, mijn broer en ik, typische Zondagskinderen van
de Jaren Vijftig, stoven na ons obligaat glas karnemelk richting Eerste Nederlandse
Caracolen-kwekerij. De eerste èn de grootste, want toentertijd… de enige.
Je moest daar eigenlijk een stuiver (!) toegangsgeld betalen, maar vaak
vertoefde de eigenaar (het was maar een sloom eenmansbedrijfje op een
lapje grond van zo'n zestien bij drie meter..) in de korenvelden aan de
overkant richting Geul. Op caracolenjacht.
Want behalve caracollen kweken placht de man deze in ivoren-
met- zilver(s)lijm- dichtgelakte doosjes verstopte lekkernijen ook te
vangen.

En terwijl dan de Grote Slakkenvanger elders in de Elyseese Velden
vertoefde, bekeken wij heimelijk zijn 'oogst'; brooswit, ivoorwit,
San-Marco-te-Venetië-wit, gepleisterd grafwit, Soestdijk-wit...Niets dan
slakken, slakken, slakken!
Op verpieterde slablaadjes. Blauw kokhalzend op en over elkaar. Stomme
wassen-beeldjes uit een week, zeer week Madame Tussaud's.

Maar dan kwam hij, de Grote Slakkenkoning, luid tierend en gebarend aan,
want hij had zo al uit de verte wel begrepen dat we 'witkijkers' waren,
niet van zins onze schaarse zondagse zakcent te spenderen aan een paar
vierkante meter slijm.
En weg joeg hij ons, naar onze ouders terug op het terras van Hotel-
Café-Restaurant 'Juliana'. Buiten adem kwamen we daar aan, gelukkig
angstig.
Maar hij, onze bedreiger, keerde meestal al voor de Geulbrug mopperend
terug naar zijn mini-paradijs van slijmvorsten en slijmvorstinnen.
Dat kon natuurlijk onmogelijk lang onbeheerd...

Ach, grote Caracol Onzichtbaar met je wit spoor van melkwegstelsels dwars
door het heelal...enkel om, jaren later, dit te schrijven;

                 Slakken - blote broches
                 die over je tepels
                 kruipen, richting Dood...


om nóg een glas Hardvochtigheid!








vrijdag 20 juli 2018

Noordwijk aan Zee



De branding breed en stom
als achter vensterglas

De bomtrechters in de Boulevard
als kuilen in het strand

gegraven door Vati’s uit het Ruhrgebied
voor hun Nachwuchs met obesitas 

Ik riep nog om  twee koffie:

 ‘Zwei Kaffee!’

maar de obers, mistige schimmen uit de Hades
lieten op zich wachten

(Noordwijk ligt niet aan de oevers van de Styx...)

een Wereldoorlog lang




Panta rhei




Eens beoefende ik de Kunst van de Poëzie
maar Boeddha reïncarneerde mij,
(om af te koelen, denk ik, van de Brandgrens…)
tot employé  bij de Rotterdamse Waterleiding…

Dank, Gautama Boeddha, dank!

Kan ik eindelijk alsnog doen, waarin ik faalde

de tranen zuiveren van Rotterdam




donderdag 19 juli 2018

Orfeus


Orpheus

                                           

Heb je de Lichtvoetige gezien?
Hij daalde af in de Hades om zijn Lief!

O, hoe hij de God van de Onderwereld bespeelde
met zijn lier! Wunderbar!

( Homerus en Bach…Rodgers & Hammerstein
hij was het allemaal! )

“O.k.” zwichtte toen de Afzichtelijke, de Knokengod:
“Maar… Orpheus , ik waarschuw je
 doe goed… en vooral… zie niet om!”

Toen gingen ze achter elkaar, Man & Vrouw
de lange, lange tunnel in
terug
naar het licht

dat lokkend aan hen toescheen
als in een bijna dood-
ervaring
( zie hierover de Zwitserse Werken van mevr. Kübler- Ross....)

Hij kijkt niet om naar haar, als afgesproken
maar heimelijk denkt hij alsmaar
is zij al aangetast?
Steken haar knoken al door haar huid ?

Is zij nog wel de Eurydice
van ons smachtend liefdesbed
naakt, met de gouden vlechten los
of stinkt zij al naar de Styx?

Hij ziet om
Niets beweegt er achter zijn rug

Niet eens de schaduw van haar kadaver





woensdag 18 juli 2018

Kralingen




  
Hier woont de 19e eeuw nog dapper om de hoek
tussen een antiquair en een luxe banketbakker
(Koninklijke Hofleverancier)

Het geel-blauw bordje Gediplomeerd Fysiotherapeut
siert er menig gevel in de Avenue Concordia
& de Voorschoterlaan
want Kralingen heeft oude botten

Op Tea-party’s
onder de fluwelen beukenbomen
hoor je ze soms hardop kraken

Antroposofen & Rozekruisers
leveren er teruggetrokken in panden
fleurig metselwerk

Want Kralingen heeft een Ziel
als een oud schilderij
( gerestaureerd…) (vol broos craquelé)

en die Ziel is Deftig. O, zo Deftig!


(uit: Manuel Kneepkens, Quiet Days in Kralingen)



Hiroshige, Mon Amour

Hiroshige 'Sudden Shower Over Shin-Ohashi Bridge and Atake' 1857

                                     
                         
                   Wanneer zijn de mensen in Japan op hun menselijkst?

                         in de  regen! Onder hun paraplu’s

Wij, Hollanders toentertijd op Decima
waren barbaren in hun ogen

Zij later, in de 20e eeuw
in de onze

Heren Zeventien
weg met die VOC-mentaliteit!


Doe als Winnie de Poeh
zoek hoger honing

bv. in de stilte van de Hiroshige-prent:

de plotselinge regenbui op de Shin Ohashibrug
.

Omdat het daarop regent … regent … regent…
 

als in de betraande ogen 
van je teddybeer van vroeger

   omdat hij nooit kind mocht zijn….

of desnoods Hirohito …

- Hoor , het verre, vilten dreunen van boots on the ground
Is het dan altijd Neurenberg en Tokio
in dit rijk van speelgoedrobots ? 


Manuel Kneepkens

Hiroshige 'Wind Blown Grass Across the Moon'




Ex-kikker



'Kus mij!’
zei de kikker: “En ik word een prins !

Een echte zur Lippe Biesterfeld!‘

En het Meisje kuste hem

Eenmaal ex-
bleek het een gebochelde
kantoorbediende! 

Homo bovendien!

Potztausend!

Die Bernhard, die Lockheed-prins

zelfs na zijn dood

onbetrouwbaar!

dinsdag 17 juli 2018

Zomer in Kralingen

                   Nu worden de zeilen van Juli gehesen boven de Kralingse Plas.
Ik vaar uit met champagne - en twee koene vrouwen
Marie Louise Doudart de La Gree en Alie Bos - zo ongekunsteld, zo eenvoudig
Veruit de liefste van de twee
Wie  zegt daar dat beide Dames verzonnen?
En de wijn uit de Aldi!

Dat het een aanbieding!

Twee voor de prijs van een!

Le Saint Sander et la Sainte Marit

Ceci n'est pas la Madonna avec l'enfant, mais le Saint Sander avec la Sainte Marit....

maandag 16 juli 2018

het ruimteschip Vrouw




Vannacht
landde het ruimteschip Vrouw
in mijn bed

Luikjes gingen glimlachend open
golven warmte glansden mij tegemoet
Want vrouwen komen van Venus

Mannen zijn hoogstens tinnen soldaatjes
ludiek oorlogsspeelgoed   
uit het brein van Pallas Athene

uit de barst
in haar testa di ferro
haar kop van Iron Lady

Wee ons, mannen! Wij kunnen door robots vervangen !

Zij de Ufo’s met de baarmoeders

Zij (vooralsnog ) niet!



zondag 15 juli 2018

Voetbalsport




Mooi is een geheel leeg voetbalveld

Men kan dan beter zien dat goalpalen
eigenlijk galgen zonder strop zijn

Men kan dan beter begrijpen, waarom ooit in Chili
een zeker dictator zijn tegenstanders
bij voorkeur in een voetbalstadion opsloot

Men kan het gegil van de massa’s  beter horen
op een totaal leeg voetbalveld

Hoe het tijdens de verhoren
van de Geheime Dienst
het krijsen van de gefolterden maskeert...

Leve de voetbalsport!


zaterdag 14 juli 2018

Sit lux





Minnaar, wil je
de totale
lichtzinnigheid

Neuk in het Nirwana

Maar dat kan pas na je dood!

vrijdag 13 juli 2018

roken is dodelijk


Armando




Wat zal ons (blijvend) herinneren aan Armando?

de term : schuldig landschap
figuren van kamp Amersfoort
(on)menselijk, verkoold hout

én het  Zwarte Water

een bassin van zwart plastic
gevuld
met (een paar centimeters) H²0

dieptewerking:duizelingwekkend…

Aantekening voor de vijand:

Hoe in 2007 de Elleboogkerk in Amersfoort
( met daarin heel zijn collectie … )
fakkelde als de Reichstagbrand

     ‘Wir haben die Kunst, damit wir nicht
     an den Wahrheit zu grunde gehen…’  

Armando’s favoriete Nietzsche-citaat…

Niets Noodlottiger zwart dan dat !


donderdag 12 juli 2018

Le quintet de hot club de france




Aan een Noordzee loodgrijs als een spoorlijn
woeien plots Jazz-klanken aan
uit Grand Hotel 'Huis ter Duin' 

Vergane Glorie :

Le Quintet de Hot Club De France!

Wist jij vèèl
dat Django Reinhardt, hun lead-gitarist
liefst twee vingers miste... 

Jij fietste
toen de duinen van de Jaren Vijftig in
naar bunkers, zo verstoken van Duitsers

Als jouw leven van Halbsta­rke
in Suez...  in Hongarije... in Congo …
van (enige ) zin ...

NAVO-lid, vertel dan nu je nageslacht
hoe ’t schrijnde, damals , daar in 't duinzand

dat wonderlijk teveel
aan
vingers

woensdag 11 juli 2018

Download je wapen!

Een pistool kun je 3D-printen als je een 3D-printer hebt en de software.






De software nodig voor het printen mag volgens een Amerikaanse rechter gewoon op internet staan. Leuk toch?


Voor meer info,
KLIK HIER

maandag 9 juli 2018

Lappenpoppen




Twee  lappenpoppen
overlappen elkaar

Is dat liefde ?

Nee, de liefde schuwt alle textiel


zondag 8 juli 2018

Het Tekort van Zaltbommel




Ik sta voor Troje met een wuivende helmbos op
mijn naam is Hector. Ik ben een  Held in optima forma
want ik strijd voor een Verloren Zaak...

Vervolgens plotseling  middeleeuws ridder
deel ik in Tours mijn mantel met een loser
Nu heet ik plots MartinustNijhoff

En daarom moet ik straks naar Bommel ‘om de brug te zien’
samen met mijn jonge vriend Tom Poes
een ongelovige naaktloper met een witte staart

Verzin een list, Tom Poes
zojuist zo druipnat hier aan land gekomen 
als Odysseus bij de Faiaken, ooit
verzin een list

Want wij mensen zijn thanatoi, onzalige stervelingen
lachwekkender
nog dan stripfiguren in de Donald Duck

want dag in, dag uit, in oorlog
met onszelf
Troje is altijd overal…

en daarom is vrede -  peace for our time
als het wonder
van plots een regenboog boven Zaltbommel

      s  c  h  i  j  n

Niemand troost ons met een andere oever

ook niet de Vrouw, die  aan komt varen
met een negrospiritual
luidkeels
op haar koffergrammofoon

Oidipoes heeft geen moeder

Er staat niet wat er staat!

!




zaterdag 7 juli 2018

Een zomers naaktgerecht






 “Kerseneetster, til mij met je borsten op!”

Ach, zulke rode woorden fluistert hij niet langer
je rode minnaar:

“Zie mijn lid is / lid
van de Partij van de Aardbei…

Liefste, kus mij tot slagroom! ”

Ach, zulke woorden fluistert hij niet langer
je eens zo rode minnaar

Hij stopt ze weg in een lila la in zijn buik
en bestelt een bavaroise pudding
nog ronder
dan zijn embonpoint

Nog ronder! 

En dan, opgetogen :

“Ober! Ober ! Proef! Liefste’s
tepels
smaken naar frambozen!
















HOCKNEY




David Hockney 'Pool' (1978?)

HOCKNEY


Manuel Kneepkens  

Waar zijn hier de naakten die elkaar  
de suntanned
  lijven 
kusten?

Verlaten 
ligt het terras van minnaars 
  Campari slurpt enkel nog de ondergaande zon

“ Boys, o, boys
wie badmeester Nazomer’s fluitje 
opduikt

mag heel de Julimaand gratis…”

Zomer
valt over de zwemmers van toen, de lachers
de duikers… over hun klaterende torso’s
de ogen vol chloor

in ’t blauw 
van ’t diepe

Spiegelend
leegte 

Betegeld niets





David Hockney 'Two boys in a Pool' 1965


David Hockney 'Nick Wilder' 1966


woensdag 4 juli 2018

De golven


Wij golven naar de grijze massa’s
de massa’s golven grijs terug

Zij zijn aan zee


Wij het  r  i  e  t
langs de sloten en vaarten in Holland
buigend 
voor het niets

maar achter onze ruggen om 
golven de korenvelden
geel  

Van Gogh,  kom je nog? Doe ons recht met je penseel!








maandag 2 juli 2018

Romein -ab urbe condita




                                                                    Omni incommodo
                                                                    suum commodum!

                                                                    ‘ Alle nadeel heb se voordeel!’
                                                                  
                                                                      Johannes Cruyffius


Je bent maar een naakte, middelbare man
die bij Ostia bibberend uit zee rent

pulkend in je adelaarsneus van coke
lig je neer op je marmeren badhanddoek

De branding wuivend als een Trojaanse helmbos
achter  je schedel (met kaalte gelauwerd)

Hoor, hoe vanachter zijn Ray Ban-zonnebril
een Herr generaal uit Carthago

               aan de keerzijde van de medaille
               zit meestal een Militair

een zekere Hanni-
bal
je fysionomie openlijk bespot:

“Nein, den Eindruck eines Bedeutenden
macht er bestimmt nicht…”

Je grijnst 

Zeker, hij heb olifanten, die Punier 

Maar IK 
een OLIFANTSHUID!







zondag 1 juli 2018

De smaragdlibel




De Wijze zit aan zijn vijvertje
en wacht op de komst van een diepe
gedachte
fraai als een smaragdlibel

als die komt
- eindelijk, eindelijk!
wordt het onwijs paren
hoog in de lucht

want zo gaat dat als je Liefste
een smaragdlibel!