Als
muziek van Vivaldi in glas-in-lood
dans
je de straat uit
En
rood. En groen. En blad-
goud
Enkel
je zoenen blijven achter
Draai
dan maar je glinsterende
pirouettes,
ijle
Libelle
jij,met
je gazen vleugeltjes
je
iriserend
lijfje
smalle
gondel van smaragd
over
het broos zilver van het Canal Grande
langs
het Dogenpaleis, onder de Brug
der
Zuchten door
Vakantie
is vakantie!
Val
niet
in
handen van minnaars op het San Marcoplein
Arditi
mannen
als barnstenen vlammen, meedogenloos
of
(dodelijk!) op San Michele
Dogessa
van Venetië!
anders
zie ik je nooit meer terug!
In
de Aegidiusstraat daalde Marilyn
mijn
favoriete Ster
van
Kralingen
Zij
droeg haar stigma
niet
in de palmen van haar handen
en
ook niet op de wreven van haar voeten
maar
waar haar slanke benen samenkwamen
droeg
zij haar stigma
“Dag
Aegidius! Dag, Lief!” riep zij
drapeerde
dan haar armen
rond
mijn naakte schouderbladen
haar
tong van onschuld in mijn mond:
“Eindelijk
in Elysium, lekker stuk, mi
lanct na di!”
Marilyn,
wat is dit voor malle taal?
We
zijn hier niet in Hollywood!
Darling!
Dit is K
r a l i n g e n!
NOT
the
Place to Be
voor
een minnares, verstoten
door
Mr President ( wijlen John F. Kennedy...)
Niks
crystal
meth hier...
niks extasy...
niks coke...!
Hoogstens
wat fun
voor
alcoholici!
Maar... Marilyn, dat zijn wij niet!!!