Als je zo radicaal
als Jezus pleegt te denken
lachen ze je uit!
Liefste , herinner je
hoe
aan onze teennagels van onzinnig verliefden
minuten van onsterfelijkheid
lang
de Van Brieneroordbrug
hing…
Niet-verliefden noemen dat een Illusie
Ik sta op mijn hoofd, Manhattan
Ik sta op mijn hoofd
O, de bizonjagers van het westelijke halfrond!
Grauw is hun paddenstoel
Stilte bezingt mijn hoofdtooi
stilte splijt mijn schedel
Ik sta op mijn hoofd, Manhattan
Ik sta op mijn hoofd
als een vliegtuig, dat omhoog stort
op Twin Towers
Rotterdam, vergeet Manhattan, het ligt niet aan de Maas!
Mijn moeder neuriet in de keuken
zij maakt haar nagels schoon
de Marilyn Monroe-rode
met acetonacetylacetaat
Een geur van bitter
stijgt op
uit haar flacon, amandelwit
Buiten daalde de avond in de perenboom
waar vruchten hangen, half verborgen
als vrouwenborsten in films van de de jaren vijftig
Zie, het azuur achter de takken
wordt kobaltblauw, wordt ivoor-
zwart
wordt zomernacht vol sterren
Mijn vrouw heeft zomeravonddienst
mijn kinderen slapen
mijn moeder is al jaren dood
en wie maakt er nog zijn nagels
schoon
met acetonacetylacetaat?
Groot naakt lichaam
kreunt
dat het me liefheeft
Eeuwig, eeuwig ….
Zoent mijn tepels, altijd dorstig
hunkert zich mijn schoot
binnen
Meestal ligt Het daarbij
óp mij
zelden onder
Daar houdt het Groot Naakt Lichaam niet van
En maar zuchten, dat het me liefheeft…
dat het me o, oh, oohh, ooohhhh
zo liefheeft…
God-nog-an- toe, dat Groot, Naakt Lichaam
wil almaar
in het mijne !
En dan moet ik omwille van zijn pars pro toto
dat gezwollen onding
óók nog een orgasme
faken!
God nog an toe!
Wat is dat Groot Naakt Lichaam toch een lul!
Christenhond
Nu wil ik Christus schilderen als de stripfiguur Snoopy
van de Amerikaanse tekenaar Shultz
maar dan voorzien van doornenkroon
En aan het kruis?
Ja, ook aan het kruis!
Dat kan, helaas, met Christus
moeilijk anders !
Hoe ver moet ik blasfemisch ... ?
Moet ik de waarheid dienen?
Het schijnt dat gehangenen vlak voor hun sterven
een erectie krijgen.
een ejaculatie, zelfs…
De ware christenhond , dat ben ik zelf
Ik werk met k(n)etterende verf.
En Multatuli gewon Couperus
En Couperus gewon Colijn
En Colijn gewon
Soekarno…
Je bent zo Eline-Veere-vaag
twee Vijver-
bergjes aan de wandel
in Insulinde … in Den Haag…
Zie, vanonder 't tempo doeloe
van je halfbloed-
wimpers
vlogen, vannacht, vanaf 't Lange Voorhout
zilverrijst-
vogels
naar mij toe
vanuit ’t batikwerk, diepblauw
op je moeders sarong...
die steken nu in Scheveningen-Bad
ter hoogte van het Kurhaus
in een nest van jade pijn
O, Adinda
als in het diepzwart van je haarwrong
je moeders sier-
kam van ivoor
haar erfstuk uit Atjeh
Italië…
Jij, Goddelijk Naakt
met maar 1 laars
aan
Tevreden wellust dat is een lome zomeravond
dit lichaam in een notenhouten
schommelstoel op de veranda
En rozenstruiken rond de voldane
onderbuik van het huis! En dadels en kornoelje!
Vol rozen is tevreden lust, vol tepels rozenbottel
En koele kannen wijn
en bijslaap, vergenoegd, aan de rokken
van pijnboom & olijfboom
& oleander
tot streling van faun & nimf
& Alpen & Apennijnen
Tevreden lust is koe-ogig, monter
rammelend met de koffiekan, en blozend
een groot en roze baden in een olmen kuip!
Rosita
wacht, tot ik naar boven sluip
bucolies ben
en buitelende
sater!
De espressomachine was er
als een matzilveren torpedoboot
opstomend uit het Fin de siècle
Mijn oom Eugène Lambermont vroeg er
het immer opgewekte, vrijwel topless
dienstertje
zij schonk, althans zo leek het
de aardbei- & vanillemilkshakes
rechtstreeks
uit haar godinnentepels …
o, dat gaf ons een zeemeerminnengevoel
althans een gelukkige rilling
als ‘s zaterdagsavonds in bad…
“ Waar ligt het Koninkrijk Atlantis, Snoepje van de Week!”
“Zoek en Gij zult vinden, overjarige Eikel
uit het bronsgroen eikenhout !”
Dat was haar snedig Jaren Vijftig-antwoord
aan mijn oom Eugène, le grand womanizer Maestrichtoise
in Noordwijk
aan het einde van de Boulevard
Wee ons, Lambermonts met wangen van rosé
Voornaamste Familie van Maastricht!
Wat vliegt daar laag over het Damrak?
Batman? Superman? Een Boeing
van de KLM?
Het is de Fladderak
die heimelijk broedt in de Gouden Eeuwse dakgoot
(kaduuk!)
van het Paleis op de Dam
Dan op een ochtend breekt het ( IJ ) heerlijk open...
En de jonge Fladderakken
in hun anonieme schmutzige anorakken
wandern aus
(und das Messer sieht man nicht...)
hoog boven de banken van de Zuidas
luidkeels gakkend
Wir haben es nicht gewusst...
Maandag in Mokum!
Swastikadag !
Witwasdag in Amsterdam!
Doodgewone Moslims mogen vier vrouwen
Dat smaakt naar meer
Zie, Ik, hun trotse Sultan
ben dan ook gehuwd met…
een harem van liefst 1000 dames!
èn jij, lief lezeresje van me
Ik laat je zo meteen ophalen
met mijn Vliegend Tapijt
Als het begint te regenen
houden de koeien op met grazen
Ze willen geen water in hun melk!
Zij willen geen Water en Melk-arrest
(Hoge Raad , 14 februari 1916
Nederlandse Jurisprudentie 1916 / 681)
De kamer vlak onder het heet zinken dak
reserveer ik voor Madame Moortje
opdat zij ontwaakt, zoals zij 't liefst ontwaakt
dichtbij de paarlemoeren schubben
van de ochtend
Daaronder ligt dan in het indigo-blauw boudoir
Mademoiselle Lappenleurje
lui(d)
te zilver-
spinnen in de dwaasheid van haar website
en beneden, in de salon
verwacht ik dan de Cyperse, de roodkoperen
de Surfster
Zij Die Komt Uit Zee
(Ruik dan toch haar drieste geur
van verse
Heiland...)
om mijn kater weg te strelen
O, virtual reality van Villa Bastet
heden
Huize Angora
met de muis Herinnering
Wat te doen met de doodzieke albatros
plots, uit de hemel
gevallen
als een kwak uit z'n eigen cloaca...
zijn poten onzinnig oranje, grotesk
vertekend
een stervende Donald Duck...
Gevangen wordt hij nu door 1, 2, 3 matrozen
Huey/ Dewey/ Louie
Kwik / Kwek / Kwak /
gekeeld met een mes
( Men zegt: de kok zal 'm verwerken in de vleespastei
ter ere van Poseidon de Aard_
schokker...)
: 'Zeg, monsieur Baudelaire,
vreten jullie Europeanen dan werkelijk àlles?'
: 'Yes, mister Disney
mits 't maar komt uit uw imperium
Vader van de levende Mouse!'
voor de verdoemden erachter
Deze helrode bloem is bezeten
van een donkere geur. De wortels
zuigen krachtige sappen
uit de Styx
smorend zacht het gehuil
en het geknars van de doden aldaar
Geraniums – Ze varen mee
op de voorplecht, zwart geteerd.
van Charons Veerboot
Heen en nooit terug...
Wat zijn je troeven, Mensheid?
Koningen met de neus vol coke
Dames
met (ontblote ) vagijnen
Boeren zonder melksubsidie
Harten gebroken
Ruiten ingegooid…
Klaver
verdwenen\
/ door de mestinjecties
En Schoppen?
Uiteindelijk schop je het tot Aas
want
Kaartspel= Eindspel
want
je tegenstander is de Joker
de (geschminkte) Dood
Oktober. De Herfst is begonnen
Depressies rollen over de oceaan
Daartussen frisse regenbuien aan de kust
zo luidt het Weerbericht
Tijd om de kachel aan te maken
met nostalgie...
En een Bloemlezing te herlezen
van de Antieken
Een jonge jenever bij de hand
Of ansichtkaarten
vergeeld
als oude, gevallen herfstbladeren (niks e-mails !)
te posten
( Niks Alzheimer!) ( Niks Parkinson! )
naar oude vriendinnen, matzilver van weleer
of te dwalen, diep melancholiek
langs alle Eeuwige Lanen van Bergen-Binnen
naar Bergen aan Zee
om Nausikaä opnieuw te ontmoeten
op het verlaten strand van de Faiaken
dansend, lichtvoetig
met de kanoetsteltlopers
langs de vloedlijn
en je te verbeelden
ooit
Liefde
te hebben geproefd!
s
De Haiku is een klein gedicht
Vijf lettergrepen de eerste regel. Zeven de tweede regel
Vijf de derde
Het valt mij op dat de koppen in Trouw
vaak Haiku-achtig zijn
Neem de kop van Trouw van zaterdag 13 November
Het is zo lekker
Waarom komen
we maar niet
van het vlees af?
Met een lichte ingreep wordt dat (5-7-5)
De Haiku van het Vlees
Waarom komen we
maar niet van het vlees af?
Het smaakt te lekker!
Een middag op het Malieveld
tussen geveinsde democraten, wappies
een soort masturbanten, luid scanderend:
“Ajax...! Ajax!... !
Niks Odysseus!
Ajax kampioen!
Fan van Nausikäa, prinses van de Faiaken
en (eerbaar!) fan van Feijenoord
– niks hooligan!
werd het me allemaal te veel
Ik nam mijn vriend Homerus bij de hand
een lyrisch democraat
Kom, we gaan weg van hier!
Op naar de oogarts!
Voor een Visie!
Van al dat masturberen
wordt een mens maar stekeblind!
Ho Hèniochos – de strijdwagenmenner
Ik, Formule I-coureur MaxVerstappen
vloog in Zandvoort brandend uit de bocht
Nu moet ik revalideren( lang)
in mijn homeland, in Valkenburg-Houthem
aan de Geul
De gouverneur van Limburg
zit er dagelijks aan mijn bed
bij wat er van mijn botten rest...
want
Formule I is Liefde!
Liefde is een t AUTO logie!
en dan is er ook nog die storing
in mijn gezichtsvermogen
Scrollt mijn linkeroog de Ilias
scrollt mijn rechter-
de Odyssee...
“Zuster Helena, wilt u met me paren?
Met mijn zaad is niets mis!
Ons kind wint de Grand Prix van Troje! "
Als ze in een restaurant
een steak au poivre bestelt
kan zij dat niet
zonder aan Hem denken
en ook als ze haar vaste nightcap
een glaasje wodka
neemt
strooit zij daar altijd wat zwarte peper in
( per se geen witte!)
Zo hoopt zij Hem te vergeten
Maar hoe kan dat?
Bram Peper vergeten?
Dat lukt geen enkele Rotterdammer!
Vlak voor de dageraad
Wat heb je geleerd, oue sok?
Jij
in de herfst van je leven?
Dat reuzen eigenlijk mensen-bomen zijn
en dwergen
mensen-paddenstoelen
En elfen ijle bloemenkelkjes
losgefladderd van hun steel
Je hebt dus blijkbaar niets geleerd
Niets van de Eerste Wereldoorlog!
Van de Tweede ook niet!
Hoogste tijd voor je Executie!
Morgenochtend
tussen het vallen van de herfstbladeren
in het Bois de Boulogne
Haalt Pablo Picasso de trekker over
of
Jean Cocteau? Of allebei?
De groeten aan Mata Hari!
Herfstweer
Oktober is begonnen
Depressies rollen over de oceaan
Daartussen frisse regenbuien aan de kust
Tijd om de kachel aan te maken
met nostalgie...
En een Bloemlezing
te (her)lezen van antieke poëzie
Een jonge jenever bij de hand
Of (vergeelde) ansichtkaarten te posten
( Niks Alzheimer!) ( Niks Parkinson! )
naar oude vrienden & vriendinnen
of te dwalen, diep melancholiek
langs alle Eeuwige Lanen van Bergen-Binnen
naar Bergen aan Zee
om Nausikaä opnieuw te ontmoeten
de zeventienjarige
op het verlaten strand van de Faiaken
dansend, lichtvoetig, langs de vloedlijn
met de kanoetsteltopers
en je te verbeelden
ooit
Vrijheid te hebben geproefd
Vroeger & Nu
Vroeger had je Roodkapje & de Wolf
nu Mondkapje & Covid-19
Stijgen wij , integendeel wij dalen..
Vroeger was Toon Hermans
Hollands favoriete
Limburger...
Nu is dat Geert Wilders
Stijgen wij, integendeel wij dalen
Vroeger had je Albert Einstein:
E= mc²
en Gertrude Stein:
een roos is een roos is een roos...
nu heb je Harvey Weinstein
( gedenk ook Jeffrey Epstein)
Stijgen wij? Integendeel, wij dalen!
Alsof wij, de Mensheid, onverbiddelijk aan boord zijn
van een leeg
l
o
p
e
n
d
e
ballon!
De raaf & de wolf
Zij gaan op de Veluwe
(zich) te goed samen!
Ik schuil in het café tegenover de Koeliekerk
Hic Domus Dei Est Et Porta Coeli
Buiten gutst de regen op de Haarlemmerstraat
Binnen nippen twee, drie vaste klanten
zo in stilte
uit hun jeneverkelkjes
dat ’t lijkt
of tussen de geknottte eenhoorns
van hun gebitten
zilver heen en weer
fladdert
de schim van een elfje:
Tinchabella Evaldo-Disniana?.
(Walt Disney's Tinkerbell?)
December 1967 : Hadesmaand
Petro Pani studia concludere oportet
(Peter Pan moet afstuderen!)
Malo manere studiosus sempiternus!
(Liever Eeuwige Student!)
Forever young!
Wat heb je geleerd, oue sok?
Jij
in de Herfst van je leven
Dat reuzen eigenlijk vermenselijkte bomen zijn
En dwergen
dito paddenstoelen
En elfen vlinders
mensenkinderen
bloemenkelken
los gefladderd
van hun steel...
Je hebt dus niets geleerd
Helemaal niets!
Hoogste tijd voor jou om te Gaan
Vlak voor de dageraad, morgenochtend
tussen de gevallen bladeren
in het Bois de Boulogne
is je executie!
De groeten aan Mata Hari!
Vlaamse poedelnaakte
ben je het gewriemel van al die vliegen
op je voos zomervlees niet meer dan zat?!
Schenk mij dan je langoureuze lichaam
ongekuist
zonder die verdomde Eerste Wereldoorlog
Sla de lijken uit de Tweede ook maar over.
en verzoen mij met mijn doodsangst
om te liggen
in het gras van Vlaanderen, loopgraaf na loopgraaf
met jou
in mijn dode armen
Vive les Boches!
Wartaal, die zichzelf ontbindt...
“Kus mij, Prinsesje van de Gouden Bal!
zo sprak de Kikker: '”En ik word een prins!
Een echte von Lippe Biesterfeld!”
En het Prinsesje?
Het geloofde het amfibie
en kuste zijn glibbergroene mond
en…
Bleek de onttoverde
de Gebochelde van de Notre Dame!
Homo bovendien!
O, die Bernhard
die Hochstapler, die Lockheed-Prins
zelfs na zijn dood
onbetrouwbaar!
Klein Nymphion, waar vrolijke mysteriën
zich giechelend verborgen
tussen de okeren stengels van wiebelende nylons
Bladgoudvlees
van gulzige Rubensschilderijen werd er tastbaar
Blouses weken er, als de Leliën des Velds, teder
Klein Nymphion, achter ’t hete, dronken glas
van je broeikassen van zolderkamers
lachte Liefde’s roze kalebas
Klein Nymphion, ik druk de tepel van je deurbel bevend in
Ach, ik, hond van Pavlova, een lampion van vreugde
luid & rood & dwaas onder aan m’n buik!
Popelende
rozen doen mij open
Poedelnaakt!
Jaguar
de Tijd is een bleekgele jaguar
eerst breekt hij ons stuitje
dan vreet hij ons op…
In zijn garage Aan de Helpoort te Maastricht
repareerde de oudste broer van mijn vader
Noonk Sjo
de Skodas & Peugeots van heel Zuid-Limburg
Oom Sjo, die zelf...een Jaguar bezat!
O, ‘t was de trots van zijn showroom, die Jaguar (' dee Sjèguar')
waarmee Noonk
vaak, ’s zaterdagsavonds, in zwaar beschonken toestand
als was hij een reïncarnatie van Oudheids Dionysos
op diens mythische, door panters & lynxen
getrokken pronkwagen...
de Cauberg op en af
schoot
in het Zuid-Limburg van vlak na middernacht
Soms, als in oom Dionysos’ garage
het alsmaar proefdraaien van de motoren ophield
hoorde je plotseling het ruisen van de Jeker
zo helder
als in de Zen-koan: ’het grommen van de stilte’
O, ik wou dat hij nog leefde
oom Jaguar, Monsieur le Coureur…
Elke zebra in Maastricht behoeft immers de troost
van minstens één blinkend creatuur...
(in de ratrace Maastricht-Dakar- Maastricht)
die voorgoed voor hem S T O PT!