‘De lyriek is
de moeder van de politiek’
Lucebert
Ik trachtte de rot uit Rotterdam te halen
Ik zag daartoe politiek als ‘poëzie met andere middelen’
ik stichtte de Partij van de Aardbei
- ook wel de Lyrische partij geheten
want ik ben zowel rood als groen
een poète de gauche
en niet de droite
En dus moést ik mij wel verzetten tegen valse poëten
Het fortuin was daarbij niet aan mijn zij
Ik verzon de openbare fiets
de Gele Flamingo naar kleur en vorm geheten
Ik bevorderde
(vergeefs) het vliegverkeer per Zeppelin
Ik verzon de Brandgrens,
die men hier abusievelijk de vuurgrens
noemt
alsook het Bommelding, het tovermonument op het Toonderplein
en het kinetisch beeld ‘de Koningin van Lombardijen’
(voor de wijk Lombardijen) dat nooit is uitgevoerd
en ‘het Monster van Loch Nesselande
(voor de wijk Nesselande) al evenmin
Wel kwamen er haiku’s in de Karel Doormanstraat
maar een werkelijke ‘Straat
van Vrede werd het niet
en ook de kolossale Tiet
boven het Grote Kerkplein
(opdat de Rotterdammers eindelijk in vrede
zouden kunnen drinken…) kwam er niet
Ik trachtte de rot uit Rotterdam te halen
Voor mij moest het Erasmus-city zijn
Misschien ooit