Hier kunnen wij ons uiten. Kunst en onkunde, kennis en kletskoek. Vrijheid!
Mijn poes Moortje
wil die naam niet meer voeren
want volgens haar racistisch getint!
En haar lievelingskost de Negerzoen
wordt nu door haar genoemd
Afro-American Kiss
Maar als zij vervolgens stelt
dat Jodenkoeken van nu af aan
Palestijns Genadebrood dienen te heten
klatert de schaterlach
van oudoom Sam & oudoom Moos
dwars door het Heelal!
Wat vliegt daar laag over het Damrak?
Batman? Superman?
Het is de Fladderak
die heimelijk broedt
in de Gouden Eeuwse dakgoot
(kaduuk)
van het Paleis op de Dam
Dan op een ochtend breekt zijn EI heerlijk open...
En de jonge Fladderakken
in hun anonieme schmutzige anorakken
wandern aus
(und das Messer sieht man nicht...)
hoog boven de witwasbanken
van de Zuidas
luidkeels gakkend
Wir haben es nicht gewusst...
Maandag! Witwasdag! Swastikadag in Amsterdam!
Ooit als student
had ik twee stuntelige liefdes
Speenvarkentje & Karbouw
Speenvarkentje _ Spleen pour rire
kookte
mollig roze. Puur genot!
En...Studentenliefde gaat via de tong
Inderdaad!
Zie : Karbouw met haar schonkige Karmabouw
Zij lag meestal loom naakt in mijn bed
met haar klapkauw-
gum
als een banale, roze tweede tong
Uiteindelijk begon ik aan mijn proefschrift
De Trias Politica als seculiere Sancta Trinitas
( Montesquieu als Kerkvader
dus niet als minnaar, laat staan als kok...)
maar eigenlijk ging die crazy 'theologisch –
staatsrechtelijke' tekst
over mijn twee stuntelige liefdes
werktitel: de speenbouw van het karmavarkentje
De faculteit keurde het af.
Eenstemmig!
Partij van de Aardbei – Strawberry Fields Forever
Ooit was ik lid van de PvdA en bezocht ik nu en dan de vergadering van de afdeling Kralingen-Crooswijk, die van mijn woongebied.
Mijn kinderen vroegen dan “Pappa, waar ga je naar toe?”
Ik zei dan, naar waarheid, naar de Partij van de Arbeid. Maar zijn verstonden, omdat ik nogal snel en binnensmonds praat, blijkbaar... Partij van de Aardbei. Die lieverdjes dachten dat hun vader een genoeglijke culinaire avond tegemoet ging.
Quod non.
In die tijd werd er nog onbekommerd gerookt. Het vergaderlokaal was al gauw gevuld met een zware, blauwe walm. Onder andere afkomstig uit de pijp van toenmalig burgemeester van Rotterdam Andrè van de Louw, want die was lid van bovengenoemde afdeling . Het was afzien voor de niet-roker die ik ben.
Maar het concept “Partij van de Aardbei' heeft mij sindsdien niet losgelaten.
De Aardbei is immers zowel rood als groen. Het is een bij uitstek democratische plant, die zich via netwerken horizontaal over de aardbodem verspreidt.
De aardbei is bovendien ook nog eens zeer attractief, want immers hoogst smakelijk. Zelfs erotisch, zie Breughels Tuin der Lusten. Plezant socialisme, zou de Vlaming zeggen ( Steven Stevaert!). Want het rood van de aardbei is vriendelijk, allerminst het agressieve rood van de SP-tomaat.
Ik heb toentertijd dat mijns inziens vruchtbaar vernieuwend concept aan de Partij voorgelegd - en vernieuwing was nodig! - compleet met verkiezingsslogan ( “'Kok, ik wil slagroom!'” ). Men wilde er niet aan
Maar nu mevr. Ploumen (PvdA) en de heer Klaver (Groen links) vast besloten blijken samen op trekken, lijkt mij het moment gekomen om het concept Partij van de Aardbei opnieuw aan de orde te stellen
Klaver, schenk ons je klaverhoning! Blijf dat vooral doen ! Ploumen, schenk ons je pruimenvlaaien! Blijf dat vooral doen!
Mocht het onderling tot iets moois komen ( pruimenhoningvlaai? ) ( aardbeihoningvlaai ?) ( pruimenaardbeivlaai?) dan lijkt mij het logo voor dat eindproduct nogal logisch, namelijk: de Aardbei
Strawberryields Forever!
“ Kerseneetster, til mij met je borsten op!”
Ach, zulke rode woorden fluistert hij niet langer
je rozenrode minnaar
“Zie, mijn lid is
lid van de Partij van de Aardbei
Liefste, kus mij tot slagroom!”
Ach, zulke woorden fluistert hij niet langer
je olijfgroene minnaar
Hij stopt ze weg in een lila la
in zijn buik
& bestelt een bavaroisepudding
“Ober!
Liefstes tepels smaken naar frambozen!”
Lavendel
Maken deze HeerDame en DameHeer Ruzie
over wie het naaktst
op Instagram?
of kussen zij elkaars vingertoppen
als denkbeeldige galeislaven
(denk)beeldige geishavoetjes
of beslechten zij op deze foto, giechelend
een twistverschil
tussen Noord- Korea & de USA?
Zie hoe de DameHeer ooit wapperende rode haren had
de kleur van koningsmantels
op Palmolivezondag
en Hij, de HeerDame, haar spiegelbeeld
die porseleinen pop
een Hof van Olijfgroen Ermenegildo Zegnapak
( Dus geen Armanipak?”
“ Armani is voor armoedigen !”)
Zie, hoe over het water van de Jordaan
hun (ongeboren) kind ontsnapt
in het mediterraan blauw van de rekening
Rechtspopulisten
sinds wanneer stinkt lavendel
naar zwavel!
Hebt u een vrouw, die er net zo joyeus uit ziet
als een Tourde France-miss?
Ik hàd zo'n exemplaar!
Helaas, plots is zij, mon grand amour
uit mijn leven weg gedemarreerd, zomaar
achter het noodlot van haar koplamp aan
( haar achterlicht brandde altijd al verdacht
Max Factor Hollywood-lipstick- rood...)
Ons kind, een baby nog
nam ze mee in haar fietstas (die aan de linkerkant)
richting Champs Elysées...
In de kettingkast van mijn roestig lichaam
beneemt
op de Boulevard Haussmann
een onverwachte vleug van haar parfum
Chanel Coco Mademoiselle
mij de adem, nog steeds...
Kom terug, Lief ! Kom terug, Lief!
aldus wentelen zich de trappers van haar rijwiel
in mijn nachtelijk hoofd
Liefste, wat moet Marine Le Pen wel van ons denken?
Een kind wegstoppen in een fietstas!
Bèbè
hoort in een stoeltje aan het stuur!
Amsterdam stikt van de Horeca
maar het benauwendste cafe
is toch wel The Beanery in het Stedelijk
Het zit er vol stille drinkers
met klokkende
gezichten
Niks klokkenluiders of whistleblowers
maar de Mannen van het Grof Vuil
fors aan het bier
( Budweiser)
na afloop van hun ophaaldienst
De tijd staat stil daarin de Beanery!
Ontzaglijk stil!
Totale tijdeloosheid van het Happy Hour!
Als buitenstaander mag je uitsluitend alleen naar binnen
( niet langer dan 5 minuten ) ( dan maant je de suppoost...)
en je komt er wonderlijk eenzaam uit
Amsterdam, dit is mijn artist impression
van je ondergang
de vervallen wangen van je Wallen
geplastificeerd
(grondig)
tot één groot Café Kienholz
dit op last van je laatste burgemeester
Mevrouw Femke Lucas Bols!
Aan de uiterste rand van Rotterdam
vlakbij de gevangenis & de Mevlana-moskee
ligt de Beukelsbrug / die Brucke
Komt allen tot mij die belast en beladen zijt
staat daar op de leuning
En zij kwamen....Bij klaarlichte dag!
De Arbeidsters van de van Nelle-fabriek
& de Gestaalde Kaders van weleer
maar ook de Bolcoms
& de Amazones & de Haver-
baronnen van het CHIO
die kwamen daar allemaal over de brug!
Thuisgekomen lazen wij
op TV
de Waarheid
Mene tekel ufarsin
Die Verhältnisse, die sind nicht so
daarbij rookten wij
(Niks zware shag van de Weduwe... !)
een Dromedaris
Apathisch als altijd
Ode aan de Papaver (en aan Toon Hermans)
Ach, je bent maar een soort van klaproos
een broos rood in de wind
aan de rand van het niets
Je hebt geen weet van de boeddhist
die niet wist
dat hij een boeddhist...
( Weet ik veel …) ( Ik weet niet veel...)
Zelfs niet toen na zijn laatste one man-show
applaudisseerde met één hand
heel de leegte van Carrè
Ach, je bent maar een klap-, klaP , KLAp-
roos...
Geen weet van Onze Jongens
op patrouille
tussen de papavervelden van Afghanistan
Bebloede doden
elke bermbom opnieuw
want je bent maar een klap-
roos
een klap – ... klaP- … KLAP-
roos
en Carrè (uitverkocht):
Bomvol
is
Bomvol
Het Sterrenrestaurant Heelal
Hoor, hoe het Universum pronkt met zijn ***** sterren
Geen restaurant, monsieur, zo paradijselijk
als het onze!
Het zit hier boven dan ook vol lekkerbekken
overleden
gastronomen, met een hoogst verfijnde smaak
Geloof dus niet de atheïsten!
Die uit de Deutsche Küche zeker niet
Zo’n Friedrich Nietzsche, bv.
God is dood!
Wát zag die de dingen scheel, die Boche!
Geloof enkel in het Laatste Avondmaal
van het Avondland
in s c i e n c e
Deus Amor est!
Vive l'Amour!
