Hier kunnen wij ons uiten. Kunst en onkunde, kennis en kletskoek. Vrijheid!
vrijdag 30 augustus 2019
donderdag 29 augustus 2019
Het souper bij de Blootchilds
Vannacht was ik uitgenodigd.
Black tie!
op een souper bij de Blootchilds
in Parijs
De bedienden bleken vrijwel naakte
Palestijnen
met enkel een onnozel lendendoekje
voor hun schaamstreek
waarop ( in goud-opdruk) het woordt: Gazastrook
Mijn zeer jonge tafeldame, een zekere Miss Lolita
droeg een halsketting van(
bloed)diamanten
haar geschonken door de obese
eregast
pornomagnaat Schweinstein, 'Dirty Harry’ uit de VS
Zij was zo giechelend naakt
als Salomè na haar zevensluier-
dans voor Herodes…
Het hoofdgerecht sloeg zij over, Schweinsteins lieftallige minnares
Zij at geen varkensvlees. Principieel niet
( “Ober, doe mij maar ‘t hoofd van Johannes de Doper…”)
( “Ober, doe mij maar ‘t hoofd van Johannes de Doper…”)
Stipt drie uur ’s nachts werd het
Dessert opgediend
Er bleek keuze
a) De gelatinepudding van de
walging
J.P. Sartre, links van mij, koos daar
voor
b) de Madonna van fondant
het zwarte adoptiekindje in haar armen
gevuld met choco-
ijs
Ja, wat moet je dan?
of je laat je pijpen door de minderjarige
of je vreet je op!
Mevrouw Cassandra
Mevrouw Cassandra stak het Oostplein
over
om het Tinnen Soldaatje , zo parmantig
in prachtig Pruisisch blauw livrei
paraderend
in de hoofdetalage van het Kaufhaus 'Im Westen'
Het blikken joch bleek niet te
koop
Terug naar haar hotel ‘ Onder de
Platanen’
wachtte haar een jonge Pool
uit Lodz, voor ‘ een
interview’…
‘Wij zijn heden een democratie in
Polen. mevr. Cassandra
net als bij u in Holland!’.
En die mevrouw C. maar met dat obese minkukel vozen .
ofschoon zij eigenlijk
monogaam
Maar ja, vèr van Troje, ver van man &
kind & huis…
de wereld is een waar Paradijs
van Pool tot Pool
maar je moet het zien!
‘Schade fur die Fakten!’
dat is de doem van Mevr. Cassandra
Troje is nooit
gevallen
De Titanic
nooit gezonken
De Hindenburg
vliegt nog steeds
( boven de
Bermuda-driehoek…!)
de waarheid ontrouw, nepnieuws trouw, tot haar
pensioen
De niet-architect
De niet-architect
Buiten grijnsde de Staatsmijn Wilhelmina
Binnen, in mijn ouderlijk huis aan de Casinolaan
speelde ik met mijn bouwdoos uit de Jaren Vijftig
Ik nam het vuur achter het micaglas van de kolenhaard
tot kleur van mijn pannendaken
ongeveer zoals die in tuindorp Vreewijk, Rotterdam
Ik nam het groen van de linden bij de Mijnpoort
om voortuintjes te vervaardigen
ongeveer zoals die in tuindorp Heijplaat, Rotterdam
Hele luchtige wijken zou ik bouwen
later, als ik groot was
èèn kolossaal groene stad…
Buiten grijnsde de Staatsmijn (allang gesloten)
waarom ga je niet wonen in Rotterdam, jongen
bijna net zo fijn stikvol fijnstof
als voorheen de Mijnstreek
Erasmus, i cannot breathe!
En dat heb ik dus gedaan
donderdag 22 augustus 2019
woensdag 21 augustus 2019
donderdag 15 augustus 2019
Naar een ecologisch decoratiestelsel
Het eren van verdienstelijke burgers
geschiedt in Nederland al sinds decennia almaar op dezelfde wijze.
Hij/zij wordt geëerd met een straatnaam, plaquette of een buste of
een full size-standbeeld. Dit alles na zijn dood. (Leden van
de Koninklijke familie uitgezonderd. Die moge eerder geëerd)
Bij leven eert men de verdienstelijke
burger met de Orde van Oranje Nassau, de Orde van de Nederlandse
Leeuw of de Militaire Willemsorde
Wij leven inmiddels op de drempel van
het Ecologische Tijdperk. Recent is er de spraakmakende publicatie
van het IPCC, waarin dringend op (her)bebossing van de planeet word
aangedrongen. Zo niet, dan raakt het met ons gedaan. Meer bomen! Veel
meer bomen moeten er komen! Een biljoen! Ook het dichtbevolkte
Nederland zal wat die (her)bebossing betreft naar rato een
bijdrage moeten leveren.
Ik doe hieronder een voorstel tot
bebossing, dat vrijwel niets (extra’s) kost.
Wordt het niet langzamerhand zaak, dat
de verdienstelijke burger, die op het punt staat geridderd te worden,
een keuzemogelijkheid wordt geboden? Dat hij of/zij kanzeggen: “
Nee, ik hoef geen lintje, burgemeester, plant voor mij maar een (
linde)boom!” En vervolgens wordt die boom dan plechtig geplant- in
het bijzijn van de gelauwerde en zijn familie en vrienden- in het
Nederlandse Ridderordenbos. Aan te leggen op de Veluwe of een andere
daartoe geschikte plek.
Het zou wel eens zo kunnen zij dat een
behoorlijk aantal van de te ridderen personen voor het planten van
een boom zal kiezen. Immers het zijn alle verdienstelijke burgers.
Zij zullen graag nog verdienstelijker worden! Immers zijn of haar
ecologische voetafdruk is door deze daad gelijk een stuk kleiner! .
Aan een ridderorde heeft alleen de
gefêteerde zelf iets. Het Ridderorderbos daarentegen, daar hebben we
allemaal wat aan...
De te planten boom – voorzien van een
koperen plaatje met de naam van de geridderde - mag natuurlijk ook
een plataan, beuk of populier zijn… De eik wil ik af raden. Al was
het maar omdat de eikenprocessierups in Nederland al biotoop genoeg
heeft.
Manuel Kneepkens
Voorschoterlaan 137 3062KL Rotterdam
010 414 25 91
Eys Wittem
’s
nachts in de broze galerie van de volle maan
hang
ik hier
tussen
je armen, witte godin , matgoud van sproeten
onbeholpen
krijttekeningen
waarop
ik weer kind ben, pootje badend
aan
de natte voeten van meidoorns
&
onder verwaaide diademen perenbloesem
dwaze
bruiden van de Weergod
tussen
gouaches van bosanemonen
litho’s
van elsenkatjes
foto’s
van waterplassen
:
“Spiegeltjes van voorjaar
(waarin
, schichtig , de jongen
met
hoefjes en hoorntjes…)
op
wie of wat wachten jullie ?”
“Dood,
het is weer Paasvakantie
Pascha
est!”
dinsdag 13 augustus 2019
donderdag 1 augustus 2019
De Lady
De
zee zwelt aan de erker van haar oor
geluidloos
(
een grauw kadaver in een glazen kist )
bomkraters
gapen in de boulevard
dood-
gemoedereerd
zo
zonnebaden de dagjesmensen op het strand
ieder
in zijn eigen kuil
de
Dame bestelt haar koffie, maar de ober
tuimelt
van
zijn voetstuk, een hoge officier gelijk
een
anti-dreyfusard
vals
wisselgeld zijn rinkelend gebit
Men
voert haar af, die bleke Mata Hari
een
half slagroomtaartje laat zijn eenzaam achter
Men
executeert haar met een nekschot, weinig eervol
Abonneren op:
Posts (Atom)