donderdag 28 maart 2024
woensdag 14 februari 2024
LuL
Groot naakt lichaam
Groot naakt lichaam
kreunt
dat het me liefheeft
Eeuwig... eeuwig ….
Zoent mijn tepels, hevig dorstig
hunkert zich mijn schoot
binnen
Meestal ligt Het Groot Naakt daarbij
óp mij, zelden onder
Daar houdt het Groot Naakt niet van
En maar zuchten, dat het me liefheeft…
dat het me o, oh, oohh, ooohhhh
zo liefheeft…
En dan moet ik omwille van zijn pars pro toto
dat gezwollen onding
onder
aan zijn onder-
lijf
óók nog eens een orgasme faken!
God nog an toe!
Wat is dat Groot Naakt Lichaam toch een L L!
donderdag 8 februari 2024
De Biecht
De Biecht van de laatste katholiek
Eerwaarde vader, ik beken
ik hou niet zoveel van God
als ik ...van vrouwen hou
erger nog, niet zoveel van vrouwen
als van mannen
non-binaire, uiteraard
een transgender of een travestiet
of iemand uit Transvaal
of een behanger
van de firma Rath & Doodeheefver
(Ja, ik pak ze allemaal... )
Zondaar, dit wordt je penitentie?
Zeven soera's uit de Koran
&
een hoofdstuk uit de Vedanta!
De Koran, de Moslimbijbel? De Vedanta van de Hindoes?
Eerwaarde vader, ik schrik mij een hoed
waarom niet het voor verboden neuken gebruikelijk
3 weesgegroetjes?
Wat is er toch met ons katholieken aan de hand?
Geloven wij niet meer in de H. Maagd Maria?
De Moeder Gods nota bene!
Dan is het Einde nabij
omdat het zoek is!
woensdag 7 februari 2024
Carnaval
De Uitgaansnacht
Het is Uitgaansnacht in het Heelal
De sterren lonkende cafés
vol Wieckse Witte
Ik maak mijn rondgang langs het Vrijthof
vermomd als kosmonaut
voorgoed op Carnaval
Mijn ziel nog bloter dan mijn kont
want zonder ruimtepak...
“Kus Maastricht
zoals de schuimkraag op je Wieckse Witte!”
roepen de engelen mij toe
de Nachtengelen van Maastricht
“Dat doet God ook!”
Maar ik ben een Noorderling
Ik zoek de uitgang van het Heelal
hoewel ik weet
dat het Heelal
geen uitgang heeft
maandag 5 februari 2024
Verdichten
Bericht voor Kné: Rotterdam gaat verdichten! Toch nog!
Meer gedichten zijn precies wat Kné altijd voorstond
Het Zwarte Water
Het Zwarte Water – Bob Dylan 80
Nobelprijswinnaar
Bob Dylan – still Forever young!
zijn stem: schuurpapier!
Ik herinner mij het Leiden van de jonge Werther
Duiven koerend op de Morspoort in de ochtend
En het Zwarte Water
En de Nachtbioscoop op de Hoogewoerd
( in het neon van de steeg achter de Nooduitgang
vluchtte de schim van Piet Paaltjens ...)
En Vriendschappen voor altijd!
Vriend oud-Landsadvocaat heeft nu zwaar longemfyseem...
en vriend oud-vice voorzitter van de Raad van State
mompelt almaar uitspraken over Voltooid Leven
in mijn mobiele telefoon:
“ Die Bob Dylan, die zong toch… Forever young!?
Belazerd zijn we in de Jaren Zestig, Jaargenoot!
Door een Nobelprijswinnaar,nota bene!!!”
En in de Witte Rozenstraat huisde Nausikäa
die mij kwatrijnen voorlas (van Catullus)
over Toscaanse krekels, snerpende singer-songwiters
in het Najaar- hoe zij sterven…
bij wijze van voorspel…Naakt
bleek zij nog zwaarmoediger dan ik!
Plus twee (mislukte) liefdes op de Korevaarstraat
en een op de Hooigracht
én het Zwarte Water