Inderdaad!
Grachten zijn schilderachtig!
Al
die poppenhuizen van oudbruin bordkarton!
Maar
wie zo spreekt, slentert voorbij
aan
het hoorbaar tandenknarsen
aan
het nauw bedwongen handen wringen
het
kreunen van al die lila ruitjes
zoveel
sierlijke bootvrouwen
onbemand
onder de grijze regen
zoveel
lippen
Onbewoonbaar Verklaard voor
een kus!
Demp de grachten in jezelf, minnaar!
Vlucht, de neus vol coke, naar Rotterdam!
Want wij hier in Roffa zijn ze dol op asielzoekers. Niet dan?
Meer!
Meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten