Mijn tekenlerares

  

               

Tussen raamkozijnen, leeg van september

achter de vitrages van het tekenlokaal

vol sproeten herfstzon

zie ik de schim van haar pas d’une

langs de wand met de Klassieken

 Rembrandt, Vermeer, Titiaan

naar de wand met de Modernen

van Gogh , Mondriaan, Picasso

en heen en terug…

Mijn prima donna

dansend

op (onzichtbare) rode

schoentjes

als op de derwisj-

muziek

(onhoorbaar)

van l’Oiseau de Feu van Strawinsky

O, als ooit de minnares van Amedeo Modigliani

die haar naaktheid

afbeeldde

als èèn

ondoofbare

vlam…

Vannacht was ze plots in mijn bed,

              

in het piepklein Mickey Mouse-

slipje

dat zij draagt almaar uitdoet

in Woody Allens laatste (?!) film

        ‘Midnight in the Hades‘   

Binnenkort  in mijn Theater!

Logeren in het Geuldal

                                                     

                                   

Als een gloeiend kooltje antraciet

zinkt hier de avondzon

zuiverend

de lippen van toverkol Maretak

alias takke-

wijfje Vogellijm alias Miss Mistletoe…

O, Geuldal, wollig van nieskruid

niezend van wolkruid

oorverdovend van klokjesgentiaan

wat moet ik met al die lome, lemen

roomwitte

boerenbedoeningen

achter  je bilnaad?

de laatste Zuid-Limburgse boeren

ringeloren

om de ebonieten reuk

van hun mestoverschot?

Ach, liever nies ik

met de boerenzwaluwen

hoog en schril:

            Ah! Geuldal! Ah! Ah!

            Ah!

           

           Hatsjie! !

En zie, Boeddha reikt me zijn zakdoek! 

  

Lobelia's

Eenmaal oud, zullen wij op kippen

lijken

ter kerke vlerken in de natuur

Kakelende kadavers:  ik – jij… ik- jij…jij- ik

En uit onze witbeveerde gezichten

zal de Dood

fraaie rechthoeken construeren

En de kiezels op ons graf zullen beter geharkt

dan tijdens ons leven

onze gebitten.

Laat daar dan welig groeien .  

op onze, van tederheid

ontbonden buikjes

                   Lobelias

Hoor hoe ze Zingen, Novalis-blauw

               Goethe! Goethe

             

               wo sind meine klöte?

Wel, die zijn  weg!                  

Vrijstaat Limburg of de Limbrexit

Wij zijn de Lambermonts 

de Voornaamste Familie van Maastricht

Want Wij B r o u w e n!

De Regouts denken dat zij de Voornaamste zijn

Ach, welnee.
Dat zijn maar ‘Pottenkeuningen’!

Onze daden schuimen over van geluk!

Wan wij vullen al die Regouteske potten 

met ons kostelijk bier

Want wij zijn de Lambermonts
( met carnaval 'de Lallermonts'...!)

de Bierkoningen van Maastricht

Wij zien Limburg
als het Catalonië van Holland

Ik,van moederszijde een Lambermont, zweer u dan ook

bij het Schele Oog van Sint Servaas
zo gauw de Sagrada Familia

af is…

wordt door ons uitgeroepen op het Vrijthof

               Bierdrinkers aller landen, verenigt u!

de Vrijstaat Limburg, hoofdstad Barcelona!

Kralinger popfestival- Forever young!

Waar zijn de zomers gebleven, de lachende zomers

dat wij, blowend, aan de Maas in het gras lagen

in elkaars armen

zo in extase

dat het leek alsof van Brieneroordbrug

aan onze teennagels / hing

twee Bloemenkinderen, het water was veel te diep…

en waar zijn de winters gebleven

dat jij over de Plas schaatste, (ijs)bloemenkind

zoveel fragieler dan ik

rakelings langs het stoned wak van mijn ziel?

             Minnaar, wat lig je daar te Hendrik Avercampen

                  soms gestruikeld over de wonden    

                  van Lidwina van Schiedam ?

Ach, Kralingen met je Popfestival…

Is alle Liefde dan illusie

Vier seizoenen wiet?        

Kné in Stadslog over de rode eekhoorn

KLIK HIER  voor het geheel.

Goede smaak

De Menseneter bestelt een huzarensalade

Hij verheugt zich op het vlees daarin

Hem wordt voorgeschoteld een mix van mayonaise

schijfjes aardappel, hardgekookt ei, ansjovis en augurkjes

En sla, heel veel sla, natuurlijk

“Waar is hier het mensenvlees ?” klaagt de Menseneter

Trekt de ober spontaan zijn tenue uit…

“Neem en eet mij, heer Kannibaal

In dit etablissement wordt nooit een klant teleurgesteld!

We willen een ster in de Michelin-gids!

Begin maar bij mijn pik!”

De Menseneter trekt een vies gezicht:

“Nog eerder nuttigt een Jood of Moslim varkensvlees…

dan dat  ik u verorber, voos Horeca-kadaver! 

Dien me liever een vegetariër op!”

Serveert de ober hem, lichtelijk aangebrand

het lijk van A. Hitler

Gerverderrida!

Is er dan tegenwoordig helemaal niet meer zoiets

als Goede Smaak?!

Het souper bij de Rothschilds

Vannacht was ik uitgenodigd

Black tie!

op een souper bij de Rothschilds

De bedienden, allen behoorlijk naakt

droegen als lendendoek
voor hun schaamte

een strookje Gaza-strook

Een ware hoofdpijnmaaltijd werd ons opgediend

een  goudgelakte kalkoen, getruffeld met bloed-
diamanten

Het dessert bleek een madonna van sneeuwwit marsepein

het christuskindje in haar armen

gevuld met ijs 

Ja, wat moet je dan?

Je vreet je op!

De Rode Eekhoorn in het Kralingse Bos

Plots danst hij uit mijn linkerooghoek

mijn rechter-

in

een klein rossig dier, half lijf half pluim

hij verzamelt noten – blue notes – tegen de winter

in het verkleumde halfduister van het Kralingse Bos

zorgt hij zo voor wat koperrode muziek

met de saxofoon van zijn pluimstaart

Verwar hem niet met de Eenhoorn

Bespeel nooit een een-

hoorn

want dan raakt je tong

als in de Middeleeuwen

Abèlard in Heloïse

in de dood verward…

Buiten de omheining van de taal

bestaat de eenhoorn immers niet

de eekhoorn, daarentegen

met zijn kolossale staart van jazz

die wél!

Kralingen Oude Dijk

                                       Oud als de weg naar Kralingen…

Oudedijk

wat een pijnlijke eeuw, de Twintigste

Genocide overal

Hiroshima & Nagasaki verdwenen

in de schaduw van de Shoah

als op de bloedwitte vlag van Japan

de laatste sneeuw op de top van de Fuji

Op de maan intussen, trok Josephine Baker

almaar haar bananenrokje

uit /aan / uit /aan /uit

o, als in een neonlichtreclame

op Alexanderplatz

in de Kristallnacht van de Verdoemden

Verder im Westen nichts neues, zo ook aan het Oostfront

Gelieven daalden in de Hades af

/ kwamen niet meer terug

Oudedijk

waarom ssneeuwt het sindsdien uitsluitend hitte

op je trottoirs, je tramrails, je ochtendfiles

je Monument van miljoenen tranen?

alsof er in Europa nooit Klimaatverandering?!

De niet-architekt

Buiten grijnsde de Staatsmijn Wilhelmina   

Binnen, in mijn ouderlijk huis aan de Casinolaan

speelde ik met mijn bouwdoos uit de Jaren Vijftig  

Ik nam het vuur achter het micaglas van de kolenhaard

tot kleur van mijn pannendaken

ongeveer zoals die in tuindorp Vreewijk, Rotterdam

Ik nam het groen van de linden bij de Mijnpoort

om voortuintjes te vervaardigen

ongeveer zoals die in tuindorp Heijplaat, Rotterdam

Hele luchtige wijken zou ik bouwen

later, als ik groot was

èèn kolossaal groene stad…

Buiten grijnsde de Staatsmijn (allang gesloten)

waarom ga je niet wonen in Rotterdam, jongen

bijna net zo fijn stikvol fijnstof

als voorheen de Mijnstreek

   

         Erasmus, i cannot breathe!

En dat heb ik dus gedaan

Kralingen Oude Plantage

Polish guy doing all the work...

Deze stond op Twitter

Bron: KLIK HIER

Kralingen - op de Kralingse Plas

Nu worden de zeilen van de zomer

gehesen boven de Kralingse Plas

Ik vaar uit met een koeler Champagne

en twee coole vrouwen…

Marie Louise Douart de la Gray

de platinablonde !

en Alie Bos, haar hartsvriendin

verpleegster in het Havenziekenhuis

zo ongekunsteld stroblond

veruit de liefste van de twee

Wie zegt daar dat beide Dames verzonnen?

En dat de wijn een obscure spumante

uit supermarkt Den Toom?

                           Niks Champagne!

Een AANBIEDING. Twee voor de prijs van een!?

De ecologische voetafdruk

Wie heeft de kleinste ecologische voetafdruk?

Kapitein Haak met zijn houten poot!

Kralingen Hoek Polanenstraat Waterloostraat

                                                             voorheen Slagerij van Wijk  

’s Nachts kwam hier wel de schim van Napoleon

om er te knielen voor de majesteit

van uw gehakt met ui

Uw hartelijkheid was

als de hartigheid van uw vlees

o, slager & slagersvrouw, eendrachtig!

Nu gaan zij in ballingschap op hun camping

De Keizer & de Keizerin van de Polanenstraat

                    Het is gedaan!

Niet langer rookworst.

Laat staan biefstuk tartaar!

 

 Als Ontvleesden blijven wij achter

Een overdenking in de Poëzieweek

Komt de poëzie van rechts? Een overdenking in de Poëzieweek

Bij de Algemene Beschouwingen jl. in de Tweede Kamer las Thierry Baudet  het gedicht ‘ Oneindig wakker’ van Menno Wigman voor uit diens bundel ‘Slordig met geluk’, overigens niet zonder de twee laatste regels van dat gedicht te verminken

Onze minister-president Mark Rutte volgde Baudet op inmiddels op het Muzenpad. Door onze samenleving te betitelen als ‘een teer vaasje’. Ware poëzie. Een metafoor!

Vervolgens  ging VVD-fractievoorzitter Dijkhoff daar nog eens dunnetjes over heen met een gedicht van eigen hand ( en dat was te merken) “Omarm de liefde.” !

In de Grote Wereld heb je tegenwoordig Trollenpoëet Poetin en Twitterpoëet Trump…

Sinds wanneer komt de poëzie van rechts?

Het is de hoogste tijd om  de democratie weer lyrisch te maken. Aan de reductie van de democratie tot louter een technocratie moet een einde komen. Die taak kan niet uitbesteed aan poëtasters !.

Kralingen- Vlinderbuurt

Vlinderbuurt, wat kalligraferen

al die vlinders zo sierlijk

op je puien?

Het nectarwoord Liefde?

Dagpauwoog…en het woord is dons geworden…

            Dame Rorschach, bid voor ons!

Ach, liefste, had ik maar

het knie- & heupgewricht van een vlinder

dan kon ik voor je knielen in de lucht

         Atalanta, evenknie van Botticelli, bid voor ons

Vanochtend toen ik je oorlel kuste

passeerde mij een Koninginnepage

Liefste

zoen ik in ’t openbaar het rupsenhaar in je nek

ontpopt zich een Koolwitje in je slipje

                 Lolita, bid voor Nabokov

         

O, Esperanto, droomvlinder boven de Dr. Zamenhoffstraat !

De Poëzieweek

het gedicht dat zichzelf leest