Oostplein
Hier
stond ooit de molen van molenaar Ambrosius
Nomen
omen est! What’s
in a name?
Moest
hij het gouden koren van de goden malen
tot
ambrozijn?
Nee,
hij werd bruut omgebracht. De
moord op molenaar Ambrosius
Toen
wij demonstreerden tegen de oorlog in Vietnam
was
het verboden te roepen
Johnson
moordenaar! Johnson moordenaar!
dus
riepen we :
Johnson
molenaar! Johnson molenaar!
Dan
dacht ik (soms) aan het lot van molenaar Ambrosius …
Ook
aan de tafels van de goden
hoe
daar prijken, naast gulle bekers Nectar
kostelijke
broodjes Ambrozijn…
De
gouden Zondagsbrunch op de Olympus
Verboden
voor ons, stervelingen!
O,
hoe de Warme Bakkers van het Oostplein
(rechts:
Holle Bolle Hein …) ( links: Magere Gijs …)
ons
sindsdien troosten met fictief
geluk
Kralingse
Krakelingen
goudbruin
gebakken, moorddadig
knapperig
Hemels
Broodbanket
Voor Allen!
Vlinderbuurt
Vlinderbuurt,
wat kalligraferen
al
die vlinders zo sierlijk
op
je puien?
Het
nectarwoord Liefde?
Dagpauwoog…en
het woord is dons geworden…
Dame
Rorschach, bid voor ons!
Als
op een kindertekening
rood,
al te rood
heb
ik je lief
Vlinders
aller landen, verenigt u!
Ach,
liefste, had ik maar
het
knie- & heupgewricht van een Atalanta
dan
kon ik voor je knielen in de lucht
Paarlemoervlinder,
evenknie van Sandro Botticelli,bidt voor ons!
Vanochtend
toen ik je linkeroorlel (!) kuste
passeerde
ons een Koninginnenpage
Liefste,
zoen ik in ’t openbaar
het
vuurrood rupsenhaar in je nek
ontpopt
zich een Koolwitje in je slipje
Lolita,
bid voor Nabokov
O,
Esperanto
droomvlinder
zig
zag
boven
de Dr. Zamenhoffstraat !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten