dinsdag 24 december 2019

Kerstgedicht





Hoeveel Kerstnachten nog dwingt men mij
naakt in een dodenrij te staan
ratelend met een supermarktkarretje:

                      Kassa! Kassa!

Of te hobbelen op het lastdier Schip der Woestijn
in het Nabije Oosten
met een 1001 sloffen Camel, nicotine-bruin

uit naam van de tabaksindustrie
een stoet van zwart verkoolde koningen
achterna

Hoeveel Kerstnachten word ik nog gedwongen
te liggen naast de adem van een os
plus het dom gebalk van een ezel :
in een voedselbak, door de bio-industrie gesponsord?

terwijl buiten de zogenaamde Eenvoudigen van Geest
de buiken bol van obesitas
(‘Neem & eet, dit is mijn lichaam’)
Stille nacht, Heilige nacht staan te zingen

tot een wezenloos Heelal?


Geen opmerkingen: