Hij draafde met ons mee
tussen kasteel Oost en kasteel Schaloen
langs de Geul, zijn tong uit de bek
een Husky voor vakantie
& geluk
trouwe compagnon bij al onze wandelingen
Boerderijen meed hij met een grote boog
daar blaften woeste collega’s
tuk op territoriumdrift
Maar na zo’n grote, slinkse bocht
kwam altijd weer bij ons terug
en danste om de benen van de kinderen
die van hem hielden, zoveel
als een mensenkind
maar van een wolfkind houden kan
maar de zomervakantie raakte voorbij
we moesten terug naar de Randstad
We lieten hem achter met zijn ijsheet geblaf
de poolhond van ons geluk
bij zijn boerenbazin
Op de kamer van Eva, mijn jongste dochter
vergeelt zijn foto
naast die van haar kanarie
‘ Jodoco
Meester-Flierefluiter
begaven achter in onze stadstuin
naast de cavia van mijn oudste dochter Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten