Helena van T.
Vannacht bevond ik mij plots op het terras
van tennisclub Verlangen
En ook zij was daar, de langbenige blondine
die wij Helena noemden
Vriendschap en Liefde waren zoals in een droom behoort
Alleen dronken we nu Champagne, niet langer Seven Up
Gymnasiasten uit de Jaren Vijftig bleken plots Onsterfelijken
Athanatoi met tennisrackets!
En ook het blond haar van Troje's First Lady
was nog even glanzend lang als vroeger
En ook dezelfde lach kleurde haar wangen
Tussen onze Homerusboeken, roodbruin gekaft
glansden de heuvels van het Krijtland in de verte
als onze toekomst, oneindig jade
Hoe was het mogelijk, na zoveel jaren Carboontijdperk
verenigd in de droom op de Olympus
van tennisclub Verlangen
met Menelaos' echtgenote, Paris' concubine
en roetvingerig Coriovallum al zo lang verlaten...
Carboonzwart Troje
aan een mergel-
Gele Zee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten