Toen duwden wij kinderwagens
(overbelicht)
langs parken en
plantsoenen
Rozen
openden hun kraaiende
vuistjes
parmantig
Toen ook waren
wij fotograaf
Meester
van de bête,
hulpeloze glimlach
Nu is het later
Ik zoek de
schimmen
van mijn kinderen
op
Waar zitten
jullie?
In de schaduw
van welke zwarte boot
genomen?
op welke Dode
Zee?
Een gezins-
hoofd
met de ogen
ziende
blind
naast hem
de Vrouw
van
Lot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten