donderdag 27 juni 2019

zaterdag 22 juni 2019

De Esch - de Watertoren



Eens beoefende ik de kunst van de poëzie
maar Boeddha reïncarneerde mij
(om af te koelen van de Brandgrens…? )
tot  bewoner van de Watertoren

Dank, Gautama Boeddha, dank …
kan ik eindelijk de tranen van de Rotterdammers
zuiveren

tot (witte) wijn…

zoals Christus dat deed op de Bruiloft van Kana

Hoe Hij, de Grote Wonderdoener
toen sprak tot Maria:

“ Moeder, om jou ga ik water veranderen
in vin blanc
wat wil je …Sauvignon of Chardonnay ? ”

En zij, Lady Madonna: “ Jezus!
Ik ben toch geen Calvinist
of non!

Doe mij maar
 
                         Sjampoepel!

Dom Perignon!

De Fijnste die er is!” 




vrijdag 21 juni 2019

Het hondse Kralingen - Hond & Co

foto willemien de rooy 


 
                                                                              
Uitgelaten, morsig met geluid
snuffel ik aan (stam)bomen
& lantaarnpalen

al lopen mijn nieren uit
al ontwortelt de hoop
aan mijn anus

en wordt mijn almaar stijfpotiger lijf
koppig bijterig
en daarom zowat constant aan de riem

en raakt mijn eens zo natte neus verstopt
van al dat ruiken

                Liefde besnuffelt zichzelf het liefst

aan heel dat (on)welriekend
spoor
van Hen, die ons zijn Voorgegaan

                Hunde, wollt ihr ewig leben?

straks word ik waarschijnlijk mens
en jij, Rotterdamse Mensch, wordt dan reu

kun je eindelijk kwispelen…
                        met je
                          te
                        korte
                       
                        lontje
                           
                            !
                           





Witte Donderdag aan 

donderdag 20 juni 2019

Zwanen


                            
                                     
                                        Nu zien wij nog als in een donkere spiegel
                                        maar dan van aangezicht tot aangezicht

                                                                 1 Korintiërs, 13 -12

Een zwaan kan aan z ‘n vijver  ontsnappen
Ik ben voor zelfmoord te mooi, te wit, te veder-
licht 

dus zie ik in mijn spiegel, alsmaar
of  Hij zich nu eindelijk eens omdraait

naar mijn leegte
(de leegte van mijn glas incluis…)

En dan op zekere ochtend
zie, de spiegel opent zich

Eindelijk in het Andere Rijk!

En ik hoor van ver achter de sterren
in mijn ver  splin te ring
Zijn Stem

           “Durf eens te opponeren

              dat ik niet besta…!”

God, laat ons een koppel zwanen zijn, u & ik
      
            Van alle blasfemie verlost

           Van alle diepe, diepe blasfemie

weerspiegeld

in het Niets


dinsdag 18 juni 2019

maandag 17 juni 2019

De niet-architekt




Buiten grijnsde de Staatsmijn Wilhelmina   

Binnen, in mijn ouderlijk huis aan de Casinolaan
speelde ik met mijn bouwdoos uit de Jaren Vijftig  

Ik nam het vuur achter het micaglas van de kolenhaard
tot kleur van mijn pannendaken
ongeveer zoals die in tuindorp Vreewijk, Rotterdam

Ik nam het groen van de linden bij de Mijnpoort
om voortuintjes te vervaardigen
ongeveer zoals die in tuindorp Heijplaat, Rotterdam

Hele luchtige wijken zou ik bouwen
later, als ik groot was
èèn kolossaal groene stad…

Buiten grijnsde de Staatsmijn (allang gesloten)

waarom ga je niet wonen in Rotterdam
bijna net zo fijn stikvol fijnstof
als voorheen de Mijnstreek
   
         Erasmus, i cannot breathe!

En dat heb ik dus gedaan



zondag 16 juni 2019

Manifesten




Rivieren & bergen & zeeën
zij schrijven almaar

            Manifesten

Dat rivieren & bergen & zeeën
straks niet  meer bestaan!


zaterdag 15 juni 2019

Poetry International





De Chinees met de hoornen bril, minzame gast op Poetry
staat plots ’s nachts naast mijn bed
en vraagt -  ik kan zijn Kantonnees, helaas, slecht verstaan:

“Ik kan niet slapen, Grote Mandarijn , mag ik in uw badkuip
spelen met uw plastic eendjes? ”

“Chinese dichter, be my guest! ”

Hoor ik daar in mijn badkamer, midden in de nacht
spatgeluiden van zeemeerminnen? Waak ik of droom ik?

Duikt hij om zes uur ’s ochtends weer op naast mijn bed
mijn Zoon des Hemels:

“Mag ik één van uw Geliefden lenen, Beproefde Mandarijn
het zilver & jade spatten van gedroomde zeemeerminnen
bevredigt niet…

Liefst de Roodharige , die ’s zomers
op haar Harley Davidson rondtoert
in het Maastrichter Maasdal

zij, die daarbij krekelhymnes neuriet
of … zijn ’t Tibetaanse popsongs?
Indien dat laatste het geval is, dan moet ik haar niet
de Dalai Lama bederft de jeugd! Zo zien wij dat in China!

Dan liever de Zwartharige, die in Parijs
trouw Pére Lachaise bezoekt
en zwarte tulpen legt op het graf van Oscar Wilde
zij waant zich immers zijn weduwe

Indien die niet voorhanden …dan de Caïribische
die de Eiffeltoren ziet al de erectie
van Napoleon…maar enkel als zij ongesteld is…

weet dat ik eenzaam ben, Doodskoppige Mandarijn”

 'Kantonnese dichter, daar komt niks van in!'

Af 
taait hij, verongelijkt, naar het aloude Middenrijk

Ongastvrij Holland gaat zijn nieuwe dichtbundel heten 






vrijdag 14 juni 2019

Sylvie Kristel






De filmminnaar spreekt:
Elke nacht dezelfde kwetsbaarheid

Elke nacht dezelfde sterren-
lichtheid van haar oogopslag

met de lange wimpers

Elke nacht met haar
was als bijslaap
met mijn eigen ziel


         Het woord is vlees geworden in Bangkok

                        zij Emmanuel
                     en
                         ik Emmanuelle

Voorbij voorgoed.

In al de spiegels van mijn poëzie
weerspiegelt zich enkel
de leegte van haar rotanstoel †

donderdag 13 juni 2019

Maastrichts








Aan de horizon, in goudbrokaat, speelden
Servatius & Lambertus
contra  Monulphus & Gondulphus
vrolijk badminton

en van de Pietersberg
naderde Sint Amelisberga
met overvolle picknickmand

Zij droeg haar stigma
niet in de palmen van haar handen
en ook niet op de wreven van haar voeten
maar waar haar slanke benen samenkwamen
droeg zij haar stigma

en juichend riep ze, die Vroeg-Middeleeuwse Vrouwe
in het vrolijk Gaelic van het Jekerdal:

“Dag Aegidius! Dag Lief!” drapeerde dan
haar armen rond mijn naakte schouderbladen
haar tong van onschuld in mijn mond

“Eindelijk in Elysium, lekker stuk, mi lanct na di !”

Godmieljaar ! Wat is dàt voor tààl voor een Abdis!

Toch niet de lingua franca
van Jezus (stoned) & van zijn tiener-
moeder Maria (stoned) 

het hemelse Maastrichts?!





maandag 10 juni 2019

Gemengd dubbel


                                                             voor Richard & Helen



Liefste, ons tennis  is nauwelijks dubbelspel
het is veeleer twee maal
enkelspel
aan dezelfde kant van het net... Ook dat nog 

        Narcissus versus Narcissa

Jij slaat de ballen links eruit!
Ik sla de ballen rechts
eruit

Leuk voor de ballenjongens

Zelfs de umpire
kan zijn lachen niet bedwingen

‘We moeten ons spel aanpassen aan elkaar’
roep ik
Jij knikt volmondig ‘Ja’

vervolgens pas jij je jouw spel aan

aan het jouwe!

Liefste, zo komen we nooit op Wimbledon

Het  Huwelijk  is geen potje Tennis!







vrijdag 7 juni 2019

The Day after D-Day


Omaha beach. De Jaren Veertig  
hangen hier loom rond
in badstoelen

Krabben
met oorlogshelmen  op
rukken intussen
op
uit de branding

daar het altijd D-day is aan zee

Altijd!

donderdag 6 juni 2019

Troost





God is dood

wie troost de weduwe?

En wie het weeskind?

Niemand!

Integendeel

Het weeskind wordt aan het kruis gehangen
compleet met doornenkroon

woensdag 5 juni 2019

Robots - het wordt al wat

Hier een demonstratiefilmpje. Bekijk ook het einde!



Voor het filmpje, KLIK HIER

zondag 2 juni 2019

Rotterdam - een programmatisch gedicht









                                 ‘De lyriek is de moeder van de politiek’

                                                                            Lucebert

Ik trachtte de rot uit Rotterdam te halen
Politiek was voor mij daartoe poëzie,
voortgezet met andere middelen’

En dus moést ik mij wel verzetten tegen Valse Poëten
Het fortuin was daarbij niet aan mijn zij

Ik pleitte voor de markering van de Brandgrens
Dat is gebeurd

Maar het kinetisch beeld ‘de Koningin van Lombardijen’
(voor de wijk Lombardijen)  is nooit is uitgevoerd

en ‘het Monster van Loch Nesselande'
(voor de wijk Nesselande) al evenmin

Wel kwamen er haiku’s in de Karel Doormanstraat
maar een werkelijke Straat van Vrede werd het niet

en wat de kolossale Tiet boven het Grote Kerkplein betreft
zodat de Rotterdammers eindelijk eens
zorgeloos zouden kunnen gaan drinken…
bleef het bij schertsen & een Schets
Ik trachtte de Rot uit Rotterdam te halen
Voor mij moest het De Stad van Erasmus zijn

Het lukte niet. Misschien …een ander…ooit…