Aan de horizon, in goudbrokaat, speelden
Servatius & Lambertus
contra Monulphus
& Gondulphus
vrolijk badminton
en van de Pietersberg
naderde Sint Amelisberga
met overvolle picknickmand
Zij droeg haar stigma
niet in de palmen van haar handen
en ook niet op de wreven van haar voeten
maar waar haar slanke benen samenkwamen
droeg zij haar stigma
en juichend riep ze, die Vroeg-Middeleeuwse Vrouwe
in het vrolijk Gaelic van het Jekerdal:
“Dag Aegidius! Dag Lief!” drapeerde dan
haar armen rond mijn naakte schouderbladen
haar tong van onschuld in mijn mond
“Eindelijk in Elysium, lekker stuk, mi lanct na di !”
Godmieljaar ! Wat
is dàt voor tààl voor een Abdis!
Toch niet de lingua
franca
van Jezus (stoned) & van zijn tiener-
moeder Maria (stoned)
het hemelse Maastrichts?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten