Een hond beent vertwijfeld door de Hoogewoerd...
God is dood
Tot wie
moeten we nu kwispelen?
Verderop vloekt een huisvader
:" Verdomde Sleutelstad!"
Zijn deur heet hem onwelkom
Boven _ onder het dakraam vol sterren
zuigt zijn driejarig dochtertje
op haar droomduim
Melkweg, Melkweg, wat moeten
kleine kinderen
in het Heelal?
Leeg is het graf
van de Onbekende Soldaat
de Tinnen!
Tot wie moeten ze bidden?
Tot de melancholieke
glimlach
van Einstein?
Nu staart alleen een Dichter nog in de nacht:
Sterren, ik ben stervende!
(De sterren: Wij ook!)
Hondse taak: Dichten...
Was ik maar atoomgeleerde in Los Alamos
diende ik de waarheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten