Moesman
Utrecht,
een paarlemoeren droom
waarin ik, asielzoeker
wankel
rondfiets
langs de Dom & het urinoir van Pyke
Koch
Sindsdien schrijf ik je
vanuit mijn
onderduikadres
onder de Melkweg
(Maliebaan 38…)
Onder
je soepele banden, Gazelle-achtige
splintert mijn hart
als een
Ethiopië van kristal
Antwoord, Circe, op
Volksbondpapier!
Rij niet langer naakt rond
op een
(ontvreemde)
Fongers
Geeft meneer Moesman
haar
fiets
terug!
En
mevrouw Moesman
zijn viool!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten