Jij, bijna mystieke vogel
blauwachtig groen je rug, je buikzijde purper
je staart
alle tinten van de regenboog
Om je verenpracht aanbeden door de Azteken
wier god Quetzalcoatl was, heerser
over de wind
Slechts de allerhoogsten van de stam
mochten je verentooi, kostbaarder
dan goud of edelstenen, dragen
Zij, de Azteken trokken je enkel èèn veer uit
en lieten je dan weer gaan
(opdat er een nieuwe aan je lijfje aan kon groeien…)
Maar in onze dagen wordt je domweg omgebracht
- de Haute Couture heeft je te zeer lief...
vooral je veren … -
tot hoog in de bergen van Costa Rica
waar je nestelt in boomholen
angstig
een, twee groenblauwe eieren bebroedend
Quetzal
waarom toch is alle Schoonheid
zo kwetsbaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten