Het Zwarte Water – Bob Dylan 80
Nobelprijswinnaar
Bob Dylan – still Forever young!
zijn stem: schuurpapier!
Ik herinner mij het Leiden van de jonge Werther
Duiven koerend op de Morspoort in de ochtend
En het Zwarte Water
En de Nachtbioscoop op de Hoogewoerd
( in het neon van de steeg achter de Nooduitgang
vluchtte de schim van Piet Paaltjens ...)
En Vriendschappen voor altijd!
Vriend oud-Landsadvocaat heeft nu zwaar longemfyseem...
en vriend oud-vice voorzitter van de Raad van State
mompelt almaar uitspraken over Voltooid Leven
in mijn mobiele telefoon:
“ Die Bob Dylan, die zong toch… Forever young!?
Belazerd zijn we in de Jaren Zestig, Jaargenoot!
Door een Nobelprijswinnaar,nota bene!!!”
En in de Witte Rozenstraat huisde Nausikäa
die mij kwatrijnen voorlas (van Catullus)
over Toscaanse krekels, snerpende singer-songwiters
in het Najaar- hoe zij sterven…
bij wijze van voorspel…Naakt
bleek zij nog zwaarmoediger dan ik!
Plus twee (mislukte) liefdes op de Korevaarstraat
en een op de Hooigracht
én het Zwarte Water
Geen opmerkingen:
Een reactie posten