Limburg, waar (mols)heuvels bescheiden
uit het
landschap rijzen
zoals de plattelandskapelaans aldaar
uit biechtstoelen vol houtworm
De mijnen gesloten,
maar het zwart zit nog in de
poriën
van grootvaders (lege) handen
die vergeefs kruistekens slaan
in het duivenmelkerskot
( na de Hoogmis op Zondag)
Limburg
een lied op aimabele Toon Hermanstoon
bronsgroen
op een accordeon gezet
Holland is Verweggistan
En Maastricht acteert Europa
maar
droomt van Bourgondië
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten