woensdag 20 april 2016

Filmgedichten1: Casablanca

Casablanca (1942)


Soms, onverwacht, zie ik mijn dubbelganger
Hij grijnst. Hij steekt zijn sigaret aan
op mijn lippen

Hij houdt mijn whiskyglas
tussen zijn nicotine-
vingers

Achter zijn (opgevulde)filmster-schouders
trilt licht
zonder toekomst, zonder hoop

als op een ijsschots in de Styx

Jij haalt zijn schouders op

Jij haalt zijn Humphrey Bogart-
witte smokingschouders op!

Jij staat immers al jaren
aan zijn kant van de spiegel

want Casablanca, dat is overal!





Geen opmerkingen: