Hij draafde met ons mee
tussen kasteel Oost en kasteel Schaloen
langs de Geul, zijn tong uit de bek
een husky voor vakantie & geluk
trouwe compagnon bij al onze wandelingen
Boerderijen meed hij met een grote boog
daar blaften woeste collega’s
tuk op territoriumdrift
maar na zo’n grote, slinkse bocht
kwam hij altijd weer bij ons terug
en danste om de benen van de kinderen
die van ’m hielden, zoveel
als een mensenkind
maar van een wolfskind houden kan
maar de zomervakantie voorbij
moesten we terug naar het Noorden
We lieten hem achter met zijn ijsheet geblaf
de poolhond van ons geluk
bij zijn boerenbazin
Op de kamer van mijn jongste dochter
hangt zijn foto
naast die van haar kanarie
(achter in onze tuin begraven
allang…)
‘ Jodoco
Meester-Flierefluiter
R.I.P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten