In Europa's vergeelde bladspiegels sliep ik
want mij ontsloot de maand oktober
een grote rode mond. Toch voor noodgevallen
houd ik de Mei van Gorter in mijn broekzak…
Sindsdien trouw minnaar van hun partijvergaderingen
ben ik als een stiletto
door de walm van hun nicotine denken:
“Swingende
guillotines wil ik zien! Totale Revolutie!
Het Partij-bestuur verbleekt ! Men belt een ambulance!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten