Maastrichter Elysium

Achter de horizon, in zuiver goudbrokaat, speelden

Sint Servatius & Sint Lambertus

contra Sint Monulphus & Sint  Odulphus

badminton.

en van de Pietersberg naderde Sint Amelisberga

Haar picknickmandje overvol

Zij droeg haar stigma, aardbeirood

niet in de palmen van haar handen

en ook niet op de wreven van haar voeten

maar waar haar slanke benen samenkwamen

droeg zij haar stigma

en juichend riep zij al van ver, die Madonna-blauwogige abdis
“Dag  Lief!Dag!" drapeerde dan

haar geblankette armen rond mijn naakte schouderbladen

haar tong van onschuld
in mijn mond:

'Eindelijk in Elysium!

Aegidius

met je gekonfijte kont

 lekker Mestreechter stukmi lanct na dich !'

Nou vraag ik je, dat is toch geen taal voor een Abdis!