Circe
Haar billen varkensroze, zo lag zij
de koningin van het rijk der lusten
klaar voor mij, elke nacht
Maar … elke kus van haar was als een doodskus
En ach, al mijn arme, knorrende roeikompanen
dag & nacht meer tot vadsigheid
verslobberend
rond de welvaartstrog die Holland heet..
Want waar op aarde kun je lager zinken
dan in de Lage Landen?
Ik moest op reis, steeds opnieuw op reis
Maar kwam nooit weg
Zij was te betoverend, Circe
Haar reputatie:
Zij zou mensen veranderen in varkens
Maar ik die jarenlang haar minnaar was
ik zeg u :het was eerder andersom
Mijn varkenshart, varkenshersens, varkenspen(i)s
zij kregen meer en meer iets menselijks
onder het genot van haar strelingen
En daarom moest ik uiteindelijk
terug
naar Ithaca
Waar ik, bestevaer Odysseus, enkel nog besta
voor de TV
(uitgezakt)
naast Penelope
de rondborstige, de dikbillige, de barmhartige
Zie, ik streel haar krulhaar
fluister (onophoudelijk)
“Getrouwe Zeug van mij!”
haar Koosnaam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten