Hier kunnen wij ons uiten. Kunst en onkunde, kennis en kletskoek. Vrijheid!
Liefdesrecept
Neem 7 blondines, 5 brunettes
& 1 zwart-
harige, diep glanzend
Verder 3 rossige tienerbruiden
met lang haar
tot aan de bilnaad
Alsook
3 royale eetlepels
passie
& 4 verse aspergestengels oneindig verlangen
alsook 7 theelepels
zwoele
lust
Voeg
hartstochtelijk
tongzoenen & strelingen toe
naar behoefte
naar eindeloze
behoefte …
Bon appetit, Vrouwenverslinder
Liefdeskannibaal!
Recept voor een Ongewone Limburger
Limburger, wie of wat ben je?
Een Belgduitser? Een Pruis-
fransoos?
Mijn oproep aan culinair Limburg om een Ongewone Limburger, namelijk een smakelijke Vega Limburger, te ontwikkelen, is inmiddels op meer dan voortreffelijke wijze beantwoord door Gerard 'Sjraar' Peters, de rustend chefkok van het vermaarde twee sterrenrestaurant “Prinses Juliana” in Valkenburg – Houthem, helaas allang gesloten
Zijn Consommé Orange, zijn Sole Julienne, zijn Steak Prince Bernhard waren fameus tot ver 'in de Belgique'.
Na zijn pensionering is Sjraar zich gaan toeleggen op vegan koken. En ook daarin wist hij al spoedig weer zichzelf te overstijgen. “Sjraar is het, die mijn generatie chefkoks tot vegan koken heeft weten te brengen.” aldus Johnny de Boer van de Librije in Zwolle: “ Hij is qua vegetarisch & omstreken de absolute meester!”
Hier volgt het recept van Sjraar:
Uitgangspunt van zijn creatie : De mildgroene heuvels van Limburg met hun zonovergoten aspergevelden, omringd door dito weelderige wijngaarden, dat alles moet in de Vega Limburger te proeven zijn...”
Men neme een Italiaanse bol – Limburg is immers het Italië van Nederland... – en snijdt deze door midden.
Besmeer dan beide zijden met een pesto van dwerg-groenten (1)
Beleg de met pesto besmeerde onderzijde met Radijs (2), Zonnebloem (3) en Erwten (4)
Leg daarop heerlijk, zacht gegaarde, lauwwarme, rijpe aspergepunten.
En leg tot slot de met pesto besmeerde bovenkant op de zacht gegaarde asperges.
Bon appetit!
Noten:
(1) Dwerggroenten:
Erwten, zonnebloempitten, radijs, cashewnoten, extra vierde olijfolie, knoflook, citroen en edelgistenvlokken
Dwergen - Was het Kleine Volkje homofiel?
De verhouding van de 7 dwergen
tot Sneeuwwitje.
was in elk geval louter platonisch
Niet Doc, Happy, Grumpy, Sneezy
Bashful, Sleepy of Dopey
maar de Prins van Lippe Biesterfeld
heeft haar gedefloreerd...
(2) Radijs:
Pittig en peperig, versterkt spierweefsel, stimuleert het sapverteringsstelsel
en verbetert het.
De Hof van Eden was een Tuin van Eetlust...
waarin gelukzalig
kokkin Eva & haar Adam
Ma & Pa Radijs
(3) Zonnebloem:
Verse nootachtige smaak, herstelt spierweefsel, versterkt skelet- en neurologische systemen, helpt de darmflora gezond te houden en is een natuurlijk slijmoplossend middel voor congestie.
Zonnebloemen, vraag God
of hij Vincent van Gogh schilderen wil
én kan...
(4) Erwten:
Zoet en knapperig, rijk aan antioxidanten en caroteen, stabiliseert de bloedsuikerspiegel van diabetici.
De prinses op de (kikker-)
erwt
wie kust haar wakker??
Wij met z'n eco-allen!
Naschrift:
Is dit soms 'een Martinus Nijhoffje'? Er staat niet wat er staat ...
Is de verborgen boodschap van deze tekst dat er wel degelijk een Ongewone Limburger onder ons is?
Een hoogst culinair ogende, nl de Green Deal – Eurolimburger Frans Timmermans, woonachtig in de Heerlijkheid Heerlen?
En het antwoord is:****** gone with the wind ...
Godstalgie aan de Noordzeekust
In mijn jeugd was God Alomtegenwoordig
Hij bestond uit drie personen
Was daarom in de Jaren Vijftig
qua literatuur
drie schrijvers ruim voldoende
Hermans, Reve & Mulisch?
en qua amusement drie cabaretiers
Hermans, Sonneveld & Kan?
Nu is het Internet Alomtegenwoordig
En van God herinner ik mij enkel zijn Zoon Jezus
vooral diens Wonderbare Visvangst
van haring (!) in het Meer van Genesareth ...
de Gezonde Apotheek
heden gesloten wegens Overbevissing
Deutsches Mädel
blond, bruin strandlief, hier in Bergen aan Zee
wie schrijft God
terug
uit Bergen Belsen?
Het schaduwkabinet Timmermans & het festival Leftlands
Volgens de befaamde journalist Jan Blokker zat de afkeer van links in ons allen ingebakken. Zie de taal .En de taal is gans een volk.'Links' is in het Latijn 'sinister'.
Ooit schreef Willem Nagel, bij wie ik criminologie studeerde, onder zijn schrijversnaam J. B. Charles het boek “Excuseer mijn linkerhand”.
Zelf hanteer ik , als mij gevraagd wordt of ik (nog) links ben, de volgende mantra
“” Ik WORSTEL met mijn rechtsheid, en DAT zouden MEER mensen moeten doen! Zeker in Nederland!
“
Want Nederland is een rechts land. Alleen al onze eco-sociale voet afdruk beslaat een heel voetbalveld. En ons koloniaal verleden liegt er ook niet om.
Links zijn in Nederland betekent, kort door de bocht, dat je Wilders afkeurt en sympathie hebt voor Timmermans.
Maar de trends in de peilingen blijkt andersom.
Recent kwam GL-PvdA met haar verkiezingsprogramma. Verstandige voorstellen door de bank genomen.
Maar leverde dat zetelwinst op in de peilingen? Niks, Nada!
Intussen stijgt Wilders met zijn neppartij almaar. Waarom? Hij doet beroep op de onderbuik. En die is in Nederland ruim voorradig
Nu ga ik er niet voor pleiten, dat links dat dan ook maar moet doen.
Verre van dat. Wel ben ik er vurig voorstander van dat links niet alleen appelleert aan onze ratio, maar ook eens aan wat meer aan onze emotionele kant. .
Ik doe een tweetal voorstellen daartoe, die mijns inziens de toets van de humaniteit kunnen doorstaan. Niks onderbuik dus.
a) Het schaduwkabinet Timmermans
Ik heb natuurlijk bij dit idee het schaduwkabinet Den Uyl in
gedachten..
Toentertijd een zeer succesvolle campagnezet.
Visualisser wat je in huis hebt. Bekwame politici, in staat ministeries te leiden en problemen op te lossen
Dit in tegenstelling tot Wilders, die niks in huis heeft
Zo heeft de kiezer wat om over na te denken. En te kiezen.
Bovendien, met je schaduwkabinet verwerf je de broodnodige aandacht van de media.
Wilders raakt zo op de achtergrond. Dat alleen al is winst.
b) Het festival Leftlands
Leftland is een poging om vooral de jongere kiezer aan te spreken .
Je hebt het festival Lowlands. Voor een toegangskaartje betaal je liefst 348 euro. Lowlands is een kapitalistisch Festival..
Stel daar Leftlands tegenover
Er zijn genoeg artiesten en Bands die het ecosociale gedachtegoed onderschrijven. En vast bereid zijn gratis op te treden
Ik geef toe, het is wat laat om dat allemaal te organiseren , maar het kan nog wél voor 29 Oktober. En laat Leftslands door dat late organiseren een wat chaotisch verloop krijgen. Wat zou dat! .Ik herinner mij het Holland Popfestival in het Kralingse Bos. Een rommelig gebeuren. Maar wel zeer sociaal. Een grote menigte ging broederlijk en zusterlijk met elkaar om. Hoe Vrolijke Links wil je het hebben?
Dus lang leve het Schaduwkabinet! Liefst met een Gouden Schaduw!
En , Eco-socialen, tot spoedig! Tot ziens op Leftlands!
( Joop BNN VARA -Opinie
28 -08 – 2025)
Yoko Ono in Maastricht
Vannacht was Yoko Ono plotseling bij mij in bed
Ze las mij voor uit de Heidelberger Katechismus
(zen-boeddhistisch door haar bewerkt!)
De mens is geneigd tot het goede
en tot het kwade ganselijk onbekwaam
Imagine! Zij denkt dat ik John Lennon ben
en dat Hotel Derlon hier aan het O. L.Vrouweplein
het Hilton is aan de Apollolaan
Zij is soms wat in de war, good old Yoko Ono
Dat is de ouderdom
Ik niet! Ik ben Bob Dylan! Forever Young!
DOE mij NOG maar een NOBELPRIJS!!
Picknick – Le dejeuner sur l’herbe
Ik rijd weg ’s ochtends uit Maastricht
richting Lente, in mijn knal-
blauwe Scarlatti
Niks geen melancholie!
Aan boord een jonge demi-mondaine
in een halfblote RoaringTwenties-japon
(Tja, daar is zij nu eenmaal demi-mondaine voor...!)
Wij gaan picknicken
aan de rand van het Savelsbos
in het hinterland van Maastricht
Eerst op een damasten picknicklaken
met een kwarteltje hier
en een kwarteltje daar
En een fles Champagne Brut
En verse aardbeien, twee lipstickrode monden
vol
En dan - hop, hop - op elkaar!
En terwijl zij, mijn demi-mondaine
luidkeels kreunt
onder ons genot
Hoor je ze in de bomen fluiten, bewonderend
de merel, de koolmees, de roodborst
& de vink
Wat een tumult, al dat gevogelte
daar in dat Savelsbos...
En dat allemaal voor een Roaring Twenties van- de- Bil- Partij
Ooohh & aaahh & aaahh & ooohh!
opzij van een ♫ ♫♫ S c a r l a t t i
*
Mijn Tantes de Godinnen
Mijn tantes de Godinnen, reusachtige pompoenen
zo daalden ze, frisgeboend, van de Olympus
in Troje’s mahoniehouten salons
Onder lachfilmhoeden verorberden zij aldaar
slagroomtaart na slagroomtaart
’s Zomers resideerden zij onafgebroken
op picknicklakens, rood & wit geblokt
De moorkoppen van hun zwartbebroekte achterwerken
kneusden boterbloem & madelief. Het klavecimbel
van de leeuweriken viel spoedig uit. Elk droeg
een stem van bronsgroen eikenhout of smakte!
Daar zaten we dan. In alle windstreken
een koe-ogige godin ( “Aan wie de appel?”)
De rokken opgeschort, de dijen onbetamelijk bloot
Ach, vergaan zijn al die donzen pruillippen
al die trotse ponden perzikvlees
Verdord de rode wangen van hun sappig twistgesprek
Over: r o d d e l, likeurlila
Ilias & Odyssee
*
Picknick – Salade Nicoise
1 krop Romeinse sla
200 gr groene asperges
300 gr Doré aardappeltjes
1 flinke bonito, schoongemaakt
1 limoen
1 bosje rucola-sla
50 gr ontpitte klamata-olijven, gehalveerd
1 (doosje) kersttomaatjes
8 ansjovisfilets
voor de dressing:
4 eetlepels extra vergine olijfolie
1 eetlepel balsamicoazijn
½ rode ui, gesnipperd
Maak de bonito (kleine tonijn) schoon. Spoor met je vinger de rij graten in het midden op, snijd deze aan beide kanten los en verwijder ze.
Snijd de sla in brede repen en leg ze even in een bak ijskoud water. Schil de asperges
alleen aan de onderkant (2 tot 3 laagjes eraf) en snijd het onderkantje eraf, Halveer ze in de lengte. Giet de sla af en maak de blaadjes goed droog.
Halveer de aardappeltjes en kook ze in ruim water met zout in ca.10 minuten. Laat ze uitlekken in een zeef.
Verhit een grillplaat en bestrijk die dun met olijfolie. Gril de bonito in z'n geheel, ca. 3 - 4 minuten aan iedere kant. Knijp de limoen erboven uit.
Verdeel de Romeinse sla en de rucola over de borden.
Verdeel daarna de asperges, aardappeltjes, tomaatjes, ansjovis en olijven,
Maak een dressing van de olijfolie, zout, azijn en rode ui. Leg een stuk bonito op ieders bord en besprenkel het met de dressing
Pinksterlied
In ons kristalliseert het onvertogen woord
dat er Iemand is (een Onverzonnen Iemand...)
die het getto van ons lichaam
verzoent
met het meedogenloo Heelal
Boeddha, leer ons het Gouden Niets lief te hebben...
want
Hoor, hoe de Bergrede jubelt in ons
als 12 vlammende Pinkster-
tongen
alias
E (u l a l i e ) = Mc²
van A. Einstein, een (war)hoofd met een altviool
De Idioot
Zo ik iets ben, ben ik de idioot
die niet in bad kan
bij gebrek aan water zonder Pfas
Zo ik iets ben, ben ik de idioot
die iedere ochtend een toxisch gedicht schrijft
in de Trojegraaf
“De Krant van
Wakker Troje'
Ik, de weird half-
broer
van Donald Duck
Wakker worden tussen een prins
Prins Bernhard
en een heilige
Sint Brandaan
dat is toch niet normaal?
Wel als je een dichter bent...
Ontwaakt, verworpenen der aarde
voor het te laat is!
Nausikaä's Dood
Vanochtend werd ik gebeld, ergens vanuit het Heelal
Het was Nausikaä
mijn17-jarige
“ Ik ben dood, Odysseus, Strandlief, ik ben DOOD!”
Toen zij voor haar beroep Fotomodel te overjarig
stond zij op / aan gene zijde van de camera
als geëngageerde fotografe
De zwart-wit -Icoon,die haar daartoe inspireerde:
Lee Miller in het bad van Hitler
Al haar toxische minnaarmannen beeldde zij sindsdien af, entartet
naast geschonden vrouwen – naakten (verkracht) (vermoord)
Die serie noir heette zij: “Aanklacht tegen Femicide”
Op de Fotobiënnale 2024 in München Bekroond met Zilver
Haar laatste foto aan mij:
Een verlaten strand op een hond na
Een veerboot aan de horizon
Penelope, nu heb ik alleen nog jou
Je verschoont de sepia luier van ons jongste kleinkind
(Je doet dat op TikTok)
Daarom voor jou, Getrouwe
deze distichon
(Humor!!!):
“ Vanmorgen een Meisje van 71 in mijn bed
Mooi Antiek is niet lelijk!”
En Nausikaä 's cadeau
de Pinokkio van Collodi (1-ste druk) ( Goud-op-snee)
heb ik op Marktplaats gezet
voor 17 zilverlingen
1 bitcoin...
Sorry, Nausikaä, (nacht)bruid van mijn Poëzie
Amor fati!
Mensenliefde is niet eeuwig.
Eeuwig is alleen Het Niets
Mijn dagen met Rob Baris
Recent is Jonnie Boer overleden. Veel aandacht in de media voor deze topkok, wiens restaurant De Librije in Zwolle drie sterren verwierf. De hoogste culinaire lof die er te vergeven is.
Een voormalige bibliotheek, de Librije , een plek om te genieten van boeken alias geestelijk voedsel, werd onder Jonnie Boer herboren tot een plek om te genieten van hoogwaardig voedsel voor lichaam én geest.
En dat bracht mij op een idee.
En dat idee bracht mij tot een bezoek aan een topkok van Rotterdamse origine met wie ik in het verleden lief en leed heb gedeeld, nummer zes op de lijst van de Stadspartij.
Ik heb Rob Baris leren kennen, lang geleden als de uitbater van restaurant Zonnemaire aan de Heemraadsingel.
Er zouden nog vele Baris- restaurants, steeds eenmalig, volgen. Heeft een vegetariër soms geen zitVLEES...? De Werkkantine , Le Muniche, Zink, etc.
In dat Zonnemaire deed Rob Baris toentertijd iets bijzonders. Hij maakte het vegetarisch koken salonfähig. Tot dan toe in Rotterdam was dat een wat grauw gebeuren, alleen te 'genieten' in het sobere Reformhuis in de Pannekoekstraat..
Dat gezond koken en eten had Rob van huis uit meegekregen
Met name van zijn vader Chris Baris. Die had als adagium “Wij eten geen dieren. ”
Niet zo vreemd, gezien diens achtergrond.
Want Chris Baris was van beroep apenopasser in Blijdorp, o.a verantwoordelijk voor de zilverruggorilla, die daar was voorafgaand aan Bokito.
Vader Baris had die mensaap goed bestudeerd .en hij kwam tot de conclusie dat het dier gedwongen was te leven op een fout dieet . Bananen en witbrood. Dat was het zo ongeveer.
Vader Baris ontwikkelde vervolgens een dieet voor apen, gebaseerd op wat zij eten in hun natuurlijke habitat.
Waardoor zij in Blijdorp aantoonbaar langer in leven bleven en zich zowaar ook succesvol begonnen voort te planten. Waarvan bij apen in gevangenschap _ apen in dierentuinen, – tot dan toe vrijwel nauwelijks sprake was.
Daar bleef het niet bij in Huize Baris
Jonge apen die door hun moeder verstoten waren, werden door de familie Baris liefderijk thuis opgevangen. Ze gingen zelfs mee op vakantie
Het Baris-dieet werd wereldwijd door andere dierentuinen overgenomen
Wat zijn vader gedaan heeft voor apen, dat doet Rob eigenlijk voor mensen.
Zorgen voor het juiste dieet
At de oermens veel groenten en een weinig vlees, bij de hedendaagse mens is dat precies andersom. Die eet veel vlees en weinig groenten
Volgens Rob Baris moet de mens zoveel mogelijk naar het oerdieet terug..
Vanuit die gedachte ontwikkelde de Stadspartij 'het Gezond Voedselplan' , tevens bedoeld ook iets aan het probleem van de (stille) armoede in de stad iets te doen. Namelijk, om , al dan niet in samenwerking met de gevestigde horeca maaltijdpunten te organiseren, waar sociale minima een volwaardige vegetarische maaltijd konden krijgen voor … een 1 euro..
Zo werd er substantieel wat gedaan aan de gezondheid van de sociale minima. En bovendien zouden zij wennen aan vegetarisch eten en de smakelijkheid daarvan ervaren. Iets waar aan ze uit zichzelf niet gauw toe zouden komen.
Het plan werd door de gemeenteraad ...afgewezen! De kreet was: De Stadspartij wil de gaarkeuken weer invoeren
Met die framing was het plan van de baan.
Even later vertrok Rob Baris naar Normandië, waar hij heden samen met zijn vrouw Emmy Walburg een restaurant -boerderij beheert.
Sindsdien is Rob de ene helft van het jaar daar en de andere helft hier in Rotterdam.
Ik bezocht hem, de 'Keukenmeester met de Boeddha-natuur' recent in zijn huis aan de Breitnerstraat en stelde hem voor om weer eens iets samen te doen. Ditmaal in boekvorm. Lang leve de Librije!
Poezie ,waar is je servet? is de werktitel van ons project.
Bij een recept van Rob een gedicht van mij. Of andersom
Dus daar zijn wij nu druk mee bezig
Bijgaand een voorbeeld van wat komen gaat.
In dit geval betreft het een gedicht van mij , waarbij Rob een recept geschreven heeft, eenvoudig te maken voor de doorsnee-thuiskok..
*
Pasar Malam- de Niet-Rijsttafel
Nacht over Den Haag. Bedompte, doodse stilte
op het Binnenhof
Op zoek naar het laatste rode Kamerlid ...
die ooit almaar zijn strooien hoed afnam
(geërfd van Herman Gorter?) voor de Indo-koks
zwetend op de Pasar Malam
die Eminence rouge is niet meer...
de Pasar Malam evenmin
zag ik plots de maan weerspiegeld in de Hofvijver
(Ach, ik verstond niet eens mijn eigen gezicht...)
Uit het de Derde Wereld afgereisd
om al die hongerige buikjes
smeekt Zij
om rijst
voor al haar kinderen
de (volle) maan boven het Malieveld
*
Rijstnoedels met zwart sesamzaad
400 gr. brede rijstnoedels (Shu Fen)
3 eetlepels sesamolie
3 eetleepls zwart sesamzaad
Week de noedels 5 minuten in kokend water
Spoel ze met koud water
en vermeng ze met de olie
Bestrooi ze met zwart sesamzaad
De Vuurheer – een hittealarm
You're fired!
Zij van de Zuidas met hun coke- neuzen
vragen mij soms hun (foute) party's op te l e u k e n
met een shot 'literatuur'
Dus verzon ik speciaal Snuivend, Witwassend
Emsterdem
de Story van de pompbediende
op de Prenslauerstrasse
die de auto van de Führer
van fossiele brandstof moest voorzien
maar ... er gas in deed
(Lachgas)Humor
daar krijgen Zij op de Zuidas nooit genoeg van!
Dus Assholes, applaudisseren maar
gul ( niet met een hand...)
voor de true horrorstory van de actualiteit
die van self made Zonnekoning Donald Hitte
Trump: een Verzengende Drie-eenheid
én Hitler én Goering én Goebbels!
De Bergrede
De Gulpenerberg is maar een molshoop
vergeleken met de Mount Everest
maar ooit op die molshoop
heeft Jezus
zijn Bergrede gehouden, nergens anders
Zalig de Zachtmoedigen...
(Pierre Kemp) ( Toon Hermans) (Andre Rieux) ( ?)
Jezus was een Zuid-Limburger
met een Boeddha-natuur!
Daar hoor je ze
op onze Theologische faculteiten
nooit over!
Mijn Stille Omgang met Godfried Bomans
Recent is de biografie van Godfried Bomans uitgekomen. Vleugellam,Godfried Bomans 1913 -1971. geschreven door Gé Vaartjes en daarin valt te lezen in hoofdstuk 12 Alles zo koud en onpersoonlijk (1959 – 1963):.
… Een dag na zijn optreden in Enkhuizen viel Bomans een eerbetoon ten deel in Leiden (op 14 November 1961 M.K ), waar hij een gevelsteen onthulde op de gevel van Breestraat 37, op dat adres was de 'ploerterij' van juffrouw Fles gevestigd, de kamer waar Pieter Bas in zijn studententijd woonde.
De steen was een initiatief van de jaarclub Pieter Bas van het Leids studenten corps, die zijn eenjarig bestaan vierde ...
De onthulling van de steen werd gevolgd door een groot feest
op de Sociëteit Minerva, dat, zoals niet ongebruikelijk aldaar, in de loop van der avond meer en meer ontaardde in een braspartij.
En wel zo erg ,dat het feestvarken geheel raakte vergeten!
Althans, op een gegeven moment, toen ik van het toilet kwam, zag Bomans eenzaam in de gang schuifelen. Richting garderobe. Die zo geheel van jassen overvol was, dat er ook, noodgedwongen, een groot aantal op de grond gestapeld lag. Zo druk was het op die avond .
Begin zestiger jaren was Godfried Bomans namelijk een enorm geliefde figuur. Hij was zeer gevraagd. Voor van alles en nog wat.
Zo was hij drie jaar daarvoor door ons , de redactie van Binden & Bouwen, het 'illustere' schoolblad van het Bernardinuscollege in Heerlen, gevraagd om een door ons georganiseerde Declamatiewedstrijd te jureren.
Maar Bomans moest wegens 'verkoudheid' op het laatste moment afzeggen en stuurde zijn Haarlemmer vriend de tekenaar Harrie Prenen op ons af. .
Prenen deed vreselijk zijn best om geestig te uit de hoek te komen, maar Godfried Bomans vervangen, nee, dat kon hij natuurlijk van geen kanten. Diens singuliere humor had hij nu eenmaal niet.
De wedstrijd werd gewonnen door mijn mede-gymnasiast Harrie Geelen, die het Bomanssprookje. Het Aanzoek, reciteerde
Er was eens een kikker die woonde in een gouden bal, die verschrikkelijk verliefd was. Maar hij dorst het niet te zeggen, want hij was een weinig verlegen van aard....
Inderdaad. Dé Harrie Geelen!
Hij, die zich een decennium later zou ontpoppen tot ... dé sprookjesschrijver ...voor TV! Oebele, Kunt mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?, etc. .
Ik zelf deed mee met Juffrouw Prillewits, maar mijn presentatie viel niet in de prijzen.
Wel schreef ik voor Binden & Bouwen het verslag van die avond, waarin ik het bestond ...nauwelijks iets over de avond zelf te zeggen, maar voornamelijk bezig was Godfried Bomans te vergelijken met Hans Christiaan Andersen....
Twee niet-aanwezige Aanwezigen.
Doet mij heden sterk denken aan het Sprookje van God, de Onaanwezige Aanwezige pur sang. Dit terzijde.
Daar stond Bomans dan hulpeloos te zoeken naar zijn jas.
Dit was mijn kans om met de Grote Man in contact te komen
“Zal ik u helpen zoeken, meneer Bomans?”
Nou, dat vond Bomans natuurlijk best.
En daar stond ik dan hopeloos mee te graaien in die grote berg jassen. Het was van mijn kant eigenlijk een volkomen onzinnige act, want ik had geen flauw idee, hoe die jas er uitzag.
En Bomans straalde op dat ,moment een zodanig groot zwijgen uit dat ik hem niet om instructies durfde vragen. .
Maar de goden waren met me. Op een gegeven moment wist ik een gabardine regenjas van een wat ouderwetse snit op te duiken. En... het was 'm !
Bomans dankt mij hartelijk. En vervolgens moest ik hem in de jas helpen. Omdat hij klaarblijkelijk wat meer gedronken had, dan goed voor hem was, ging dat hoogst moeizaam.
Toen dat gebeurd was, vroeg hij of ik hem wilde begeleiden naar het station. “Want ik ben wat onzeker van gang, zoals u ziet.”
Wij dus de Sociëteit uit, nachtelijk Leiden in, in stilte naast elkaar voortstappend..
“Wat studeert u?” onderbrak hij tamelijk plotseling het zwijgen.
Ik zei dat ik tweedejaars rechtenstudent was, maar mij eigenlijk meer en meer afvroeg , of ik met Rechten wel een juiste keuze had gemaakt.”
“Ik heb ook rechten gestudeerd... .” zei Bomans, gevolgd door de tamelijk cryptische opmerking: “En zie wat er van mij geworden is...”
Vervolgens sloeg hij plots rechtsaf de Haarlemmerstraat in. “Nee meneer Bomans , we moet rechtdoor!. Do ist der Bahnhof !”
Maar elke steeg en zijstraat bleek aanlokkelijker dan de Steenstraat, de weg rechtuit naar het Spoor..
Enfin, ten lange leste kreeg ik hem toch het station in.
Ik kocht een perronkaartje – dat had je toen nog in die tijd – om met hem mee te gaan, want ik had er een hard hoofd in of Bomans in de toestand waarin hij verkeerde wel de juiste trein zou weten te nemen, En dus niet in Haarlem zou belanden, maar god(fried) weet waar... .
Ik wist het perron voor de trein naar Haarlem te
vinden. Binnen tien minuten zou die arriveren.
Dus was er nog enige tijd voor gesprek. En het was Bomans die opnieuw het zwijgen verbrak “Wat dunkt u van mijn Sprookjes? ”
“Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, meneer Bomans. Ooit heb ik uw Juffrouw Prillewits voorgedragen op een declamatie- wedstrijd. Maar Juffrouw Prillewits herinner ik me niet als een sprookje, maar meer als een klein verhaal.
Een sprookje begint immers met....Er was er eens... en eindigt met ..en ze leefden nog lang en gelukkig. Daar is geen sprake van bij Juffrouw Prillewits!
“Wat een puur formele benadering. De rechtenstudie doet jou kwaad, jongen!. Als je schrijver wil worden, moet je daar vanaf.”
Had Bomans mij dus door. Naast hem op dat perron stond geen twedejaarsstudent rechten, maar een jongeman die litterator wilde worden....
Maar daar was de trein! Bomans ging die zowaar geheel op eigen kracht in..
Ik zag hem een lege coupé op zoeken. Vervolgens draaide hij het raam open. Hoorde hem iets roepen in mijn richting .
Dit is wat ik meen toentertijd te hebben verstaan:
“Word Sprookjesschrijver!Dan kun je de werkelijkheid beter begrijpen! Wij mensen leven in een sprookjeswerkelijkheid, meer dan wij beseffen...”
En daar ging de trein het station van Leiden uit
En ja, ik heb sprookjes geschreven .Welgeteld vier. Ze staan in he boek De Diepslaper ( Liverse, Dordrecht, 2016)
Vier sprookjes!. Dat is natuurlijk niets vergeleken bij de productie van Harrie Geelen en Hans Christaan Andersen ...
Dus of ik mij een Sprookjesschrijver mag noemen is zeer de vraag.
Anders ligt dat met dat andere Bomanswoord van die nacht: Dat de mens in een sprookjeswerkelijkheid leeft,,,.
Daar steekt veel waars in! .
Ik, in elk geval, heb in mijn leven tamelijk veel met Sprookjesmensen , Onwerkelijke Werkelijken, te maken gehad .
Ik noem er hier uit talloos velen twee! Met beiden heb ik zwaar in de clinch gelegen.
Pim Fortuyn van het Sprookje Pim Fortuyn en Bram Peper van het Sprookje Manhattan aan de Maas.
Heden heb je de sprookjesfiguur Geert Wilders.'.
Aan wie we te 'danken' hebben, dat de diepmenselijke act 'een ander helpen' binnenkort strafbaar wordt gesteld. Bij het echte, menselijke helpen doet het er niet wie je helpt, je helpt! Dat verbieden, kan het inhumaner?.
Ja!
Sprookjesfiguur Donald Trump
Hadden we in de 20 eeuw het Sprookje van de Führer in de Wolfschanz
in de 21e eeuw, hebben we het Sprookje van de Vuurheer
in het Witte Huis
En we leefden nog lang en gelukkig....!
(Rotterdam Vandaag & Morgen 17 08 2025)
