Nausikaä's Dood
Vanochtend werd ik gebeld, ergens vanuit het Heelal
Het was Nausikaä
mijn17-jarige
“ Ik ben dood, Odysseus, Strandlief, ik ben DOOD!”
Toen zij voor haar beroep Fotomodel te overjarig
stond zij op / aan gene zijde van de camera
als geëngageerde fotografe
De zwart-wit -Icoon,die haar daartoe inspireerde:
Lee Miller in het bad van Hitler
Al haar toxische minnaarmannen beeldde zij sindsdien af, entartet
naast geschonden vrouwen – naakten (verkracht) (vermoord)
Die serie noir heette zij: “Aanklacht tegen Femicide”
Op de Fotobiënnale 2024 in München Bekroond met Zilver
Haar laatste foto aan mij:
Een verlaten strand op een hond na
Een veerboot aan de horizon
Penelope, nu heb ik alleen nog jou
Je verschoont de sepia luier van ons jongste kleinkind
(Je doet dat op TikTok)
Daarom voor jou, Getrouwe
deze distichon
(Humor!!!):
“ Vanmorgen een Meisje van 71 in mijn bed
Mooi Antiek is niet lelijk!”
En Nausikaä 's cadeau
de Pinokkio van Collodi (1-ste druk) ( Goud-op-snee)
heb ik op Marktplaats gezet
voor 17 zilverlingen
1 bitcoin...
Sorry, Nausikaä, (nacht)bruid van mijn Poëzie
Amor fati!
Mensenliefde is niet eeuwig.
Eeuwig is alleen Het Niets
Geen opmerkingen:
Een reactie posten