Marilyn – een madeleine
Mijn moeder neuriet in de keuken
Zij maakt haar nagels schoon
de Marilyn Monroe- vuurrode
met acetonacetylacetaat
Een bittere geur stijgt op
amadelwit, uit haar flacon
Buiten daalt de zomeravond in de perenboom
waar vruchten hangen, half ontbloot
als filmsterrenborsten in de Jaren Vijftig
Zie, de avondschemering achter de takken
wordt donkerblauw, wordt ivoor-
zwart, wordt nacht
Mijn vrouw heeft zomeravonddienst
Mijn kinderen slapen
Mijn moeder is al jaren dood
En wie maakt er nog zijn nagels schoon
met acetonactylacetaat?
Maar soms, heel soms draagt mijn Liefste
– zij werkt in het ziekenhuis Sint Annadal
de geur van toen
die van Marilyn Monroe
in het mortuarium
van L.A.
die van acetonacetylacetaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten