Nausikaä's Femicide
Vanochtend werd ik gebeld, ergens vanuit het Heelal
Het was Nausikaã
mijn 17-jarige Langwimperige
“ Ik en dood, Strandlief , ik ben DOOD!”
Toen zij voor haar beroep Fotomodel te overjarig
stond zij op
aan gene zijde van de Camera
als geëngageerde fotografe
( haar inspiratie daartoe: de icoon van de zwart-wit Fotografie
Lee Miller in het bad van Hitler)
Al haar minnaars beeldde zij sindsdien af, entartet
naast geschonden vrouwen, naakten (verkracht) (vermoord)
Die serie noir heette zij “Aanklacht tegen Femicide”
Op de Fotobiënnale 2024 in München Bekroond met Zilver
Haar laatste foto aan mij:
Een verlaten strand op een hond na
Een veerboot aan de horizon
Penelope, nu heb ik alleen nog jou
Je verschoont de (sepia) luier van een kleinkind
Je doet dat op Tik Tok
Mooi Antiek is niet lelijk
En de Pinokkio van Collodi (1-ste druk) (Goud-op -snee)
het geschenk van Nausikaa aan mij
heb ik op Marktplaats gezet
voor 17 zilverlingen
1 bitcoin
Sorry, Nausikaã
(Nacht)bruid van mijn poëzie...
Amor fati!
Mensenliefde is niet eeuwig
Eeuwig is alleen het Niets
het meedogenloze niets!
(uit Lach,Nausikaä, lach! Work in progress)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten