Ahmed Aboutaleb kwam ik voor het eerst tegen op de
Conferentie over Veiligheid, door de gemeente Rotterdam gehouden in 2006
in of all places … de Efteling. Hij
bleek daar te zijn in zijn hoedanigheid van adviseur van het gemeentebestuur
van Rotterdam. Die conferentie was het gevolg van een slimme zet van
toenmalig burgemeester Ivo Opstelten op de indiening van een motie door mij
namens de Stadspartij waarin gevraagd werd over een Conferentie over de Politie. Want daar schortte toen
het nodige aan. Nu nog, trouwens . Eigenlijk is het na de ombouw tot Nationale
Politie alleen maar erger geworden. De politie dat is ‘des burgemeesters open zenuw’ , in heel Nederland is dat zo. Specifiek
daarover debateren , dat wilde Ivo duidelijk niet. Hij zei, dat hij wel kon
instemmen met een verbreding van de focus van de motie, een Conferentie voor
Veiligheid. En of ik met die toezegging tevreden was. Daar zei ik ja op,
tenslotte was ik fractievoorzitter van een kleine partij, in de oppositie, dat ook nog, en mijn motie
zou het zeker niet gaan halen. En binnen het kader van Veiligheid, zou
de positie van de politie ongetwijfeld aan de orde komen. Maar natuurlijk had
Opstelten dat plan voor een Conferentie over de Veiligheid al lang in de la
liggen. Blijkbaar wilde hij mij wat eer gunnen. Want ik was net als Ivo ‘een
Leijenaar’ en dat was heilig voor hem. Daarover een andere keer.
Dus daar zat ik daar in de Efteling plots ’s middags tijdens de
lunch aan de soep tegenover Ahmed Aboutaleb.
( Of hij die soep daadwerkelijk heeft opgegeten weet ik helaas niet meer. Jammer, want interessant om
te weten, achteraf bezien. Want die soep was zeker niet halal, want… met oer-Hollandse balletjes!)
“Mijn zus zit bij jou in de partij…” zei Abou en hij zei het
haast beschuldigend:
zo van hoe is het
mogelijk, dat Latifah geen lid van MIJN
Partij van de Arbeid is, maar van jouw kabouterpartijtje…
“ Wel , Ahmed Aboutaleb, word Rotterdammer, dan kun je ook
lid worden van de Stadspartij.”antwoordde ik . Ja, soms weet ik gevat uit de
hoek te komen.
Daar moest hij was meesmuilend om lachen, maar ik was de
Raad nog niet uit
of….Ahmed was verhuisd naar onze stad en … als kersverse burgervader van Rotterdam aangetreden bovendien!
Daar pleeg ik, al fabulerend, het volgende over te vertellen, een dichter in
de raad ( ik, zei de gek!) was nu niet meer nodig, we hadden nu immers een dichter… als
burgemeester!
Want, wis en waarachtig, Aboutaleb is een dichter . Zo heeft hij het werk van de Libanese- Franse dichter Adonis vertaald, zeg maar : herdicht, een van de grote namen in de Arabische wereld,
waar poëzie oneindig belangrijker is
dan bij ons.
Op de Rotterdamavond, voorafgaande aan Poëzie
International, in 2009 georganiseerd door uitgever Arie van der Ent en mij,
heeft hij daar met groot succes uit zijn
vertalingen van Adonis voorgelezen.
Nu was het zo, dat als ik een nieuwe dichtbundel voortgebracht had, ik de
burgemeester -van - dienst altijd vroeg het eerste exemplaar in ontvangst te
nemen. Dat was bij Opstelten het geval met De Lustgouverneur en Het Dolfijnenkostuum.
Ook Abou moest er aan
geloven. In 2013 nam hij in het toen nog bestaande
Literaire Cafè ‘Tsjechov & Co (inmiddels failliet…) op Katendrecht mijn “ Zomer voor alle
seizoenen” in ontvangst.
Bij die gelegenheid hield hij een speech , waarin hij o.a. zei
dat ik zijn derde meest geliefde
Nederlander was… De bronzen medaille dus. De twee anderen bleken te zijn:
Ahmeds’ vrouw en Koningin Beatrix…
In 2015 vroeg ik hem weer, ditmaal voor de boekpresentatie van Kaleidoscopie van een Jaar in Boekhandel
Snoek aan de Meent . Omdat Beatrix
inmiddels afgetreden was, verheugde ik mij zeer op de speech. Ik maakte nu immers grote kans op de zilveren medaille!.
Maar de Boekpresentatie viel uitgerekend in de week van
Charlie Hebdo en Abou moest afzeggen .
Maar een maand later
kreeg ik een email van hem. Hij wilde
die bundel toch wel graag hebben….. en nodigde mij uit om op het Stadhuis een
kopje koffie met hem te drinken en de bundel mee te nemen (gesigneerd! ).
Uiteraard deed ik dat.
Eenmaal gezeten in de Burgemeesterskamer, waar ik sinds het
vertrek van Opstelten niet meer geweest was, vroeg Abou mij, of ik niet vond
dat er iets veranderd was.. Ik keek om mij heen maar alles leek nog het precies
hetzelfde als bij Opstelten :het meubilair
, de quasi Oud-Hollandse lambrisering, het schilderij aan de wand , een kolossaal
Havenzicht- ja, wat anders! - alles precies hetzelfde als bij Oppie.
“Kijk eens naast je kopje, Manuel…”
En daar, verdomd, prijkte niet het gebruikelijke (Maria)kaakje,
maar een … dadel!
Ik was toe net Soumission van Houellebecq aan het
lezen. En daar begint de (alledaagse) islamisering
van Frankrijk onder de ‘gematigde’
moslim-president Mohammed ben Abbas, die met behulp van links Marine Le Pen van het
Front National in de tweede verkiezingsronde had
weten te verslaan, ook met een op het eerste
gezicht onbetekenend incident. Dat zei ik hem.
Abou lachte
schaapachtig.
“Een geintje’ vertrouwde
ik hem toe: “het is maar een geintje…”
En toen opeens viel bij mij de Euro .
Abou wil minister-president worden !
De PvdA staat zo dramatisch laag in de peilingen .. als Abou
hoog ! Vooral bij rechts is hij uiterst populair met zijn “Rot maar op als je
het hier niet bevalt!”
De PvdA kàn
niet anders dat hem tot lijsttrekker bij de landelijke verkiezingen maken. Want Asscher is niet echt een stemmentrekker. En de rol van Samsom is overduidelijk uitgespeeld.
Wilders’ PVV mag dan vrijwel zeker bij de volgende
verkiezing de grootste partij worden, maar... de PvdA onder Abou met een dramatische
come-back tot tweede partij van
Nederland geworden, zou met D66 en
CDA een voldoende stabiel kabinet kunnen
vormen. Desnoods aangevuld met de VVD.
Voilà, de zoon van een analfabetische imam, ‘een geitenneuker’ uit
het Rifgebergte : de volgende premier van
Nederland!
Wie zal zich daar nu het meest in zijn graf om om gaan draaien, Pim of
Theo?
Dat zei ik hem.
Aan ‘geestigheid’ van mijn kant nooit geen gebrek..
Wat Abou mij toen antwoordde, ga ik hier niet onthullen,
want het
is mij onder de grootste geheimhouding toevertrouwd.
Geloof me, lezer, u gaat nog van ons horen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten