In mijn slapeloze nachten hoor ik ze krijsen
als in Gethsemanee, de doodskopapen
Diergaarde Blijdorp is hier niet ver vandaan
En G.W.Burger?
Een godvergeten
filantroop
En ik ?
In alle spiegels van mijn naakt bestaan
zie ik mijn tegenstander, vrijwel zo on-
behaard als ik
Zijn dunne glimlach net een ijsschots
in de Hades
Een naakte aap. Een doodskopaap
Zie, hij haalt de trekker over van zijn wapen
“Grijns of ik schiet, Paljasso!”
Hij is net als ik, de Dood, luguber…
O, jij ex-operaliefhebber, fantoom van op TV
zal men ooit dit klein, burgerlijk plein
vernoemen naar jou, armzalig katholiek
gelegen in de dark
room van je graf in Provenzano
bespot als polder-Mussolini
“Menéér, u demoniséért
mij zo!
Benito, die was
Hétero! ”
in : Manuel Kneepkens, Een Lange Neus, Azul-Pres, Heerlen,
2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten