Toen ik
die boog daar had geürineerd
prees ik
intens
welke
muziek gaat er van de mens toch uit
vrij
naar Pierre Kemp
We
moesten het bruidskind Lente begraven
Een
little lady van tien
Een
graf, gedolven onder een Magnoliaboom
(
waaraan nog een handvol late bloemen…)
Na
afloop van de uitvaart zag ik hoe de dragers
hun
Hoge Hoeden verwisselden
voor
baseballpetten Made in USA
en
hun bedompte, zwarte pakken voor
T-shirts
&
Bermuda-broeken, goedkope
witte
(uit
naaiateliers in Bangla Desh…)
De
zomer kwam er onverbiddelijk aan
God
van de Magnolia’s (en Einstein is uw
profeet…)
waar
in de hulpeloze kromming
van
uw ruimte-
tijd
is
nu dit roze huppelkind
dat
zo graag op woensdagmiddag naar balletles?
In
La Revue de Nègre in Parijs? In Bleu
de Roi-
Maastricht?
O, Zondaggangers op het
kerkhof Père Lachaise
aan gene zijde van de
Maas
waar is hier het graf van
Dibbets, wrede Dibbets
opdat ik er over
urineer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten