Wat fluisteren de
rododendrons?
Waar is de jongen
met de lange blonde lokken
de speelse,
naakte jongen?
Zie, hij kaalt nu
in de spiegels
Heel soms nog
organiseert hij
duizelig van
zomer
zonnekoersen voor
centauren op Duindigt
de Wijn van
Hellas nippend
ziet hij dan weerspiegeld
in zijn donker glas
zo’n zwart-en-rode
en okeren amfoor vol rododendron-
takken
waarop afgebeeld
de onsterfelijke schenker van
de Goden
Ganymedes
Het joch, dat hij
eens was
buitelend,
lachend
op Rhodos
in de sneeuw
Onsterfelijk! Zo is de leugen van de Poëzie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten