voor Ben Herbergs
Ik kom grààg
in Maastricht, zegt Homerus
Want daar valt veel te horen
en te ruiken bovendien
en je weet, ik lijd aan slecht zicht
dus ben ik dol op Harmonieën, Fanfares
& André Rieu, Vrijthofs vrolijke fiedelman
Die vooral!
En ik hoop dat ooit de Mastreechter
Staar
heel de Ilias zingzeggen
zal. Ik wacht af!
En…o, o, de geur van versgebakken
vlaaien!
De pruimen- , de abrikozen-, de kersen-
en de kruisbessen- met schuim!
O, ruikbaar Maastricht.
Hoewel ik mij òòk
buitengewoon senang voel
in Buiten-Mongolië, bij de strotzangers aldaar
die reciteren daar immers fenomenaal tekstvast
de Odyssee- naast de Koran
wolvenluidkeels,
nachten lang! !
En verderop, aan de universiteit van Pyongjang
op verzoek van Kim Jong-un, ‘De Geweldige Leider’
‘De Briljante Kameraad’.
geef ik daar volgend jaar een cursus Homerisch lachen
want inderdaad, daar valt veel te lachen, daar in
Noord-Korea
om alles
de atoombom, de angst van het Westen
het Heelal
Zij, de Ondoorgrondelijken,
lachen daar zelfs om Niets!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten